Het is raar hoe ik de week dan weer begin.
De hele week en weekend slaap ik goed en drink ’s nachts met mate maar zondagnacht dan weer niet natuurlijk en heb ik wat meer dorst. Dat is dan weer net wanneer papa en mama heel vroeg op moeten. Tsja en dan begin ik natuurlijk in m’n slaap te praten om 5 uur…

Nu weet ik waarom.
Toen ik kant en klaar aangekleed was en gedronken had, mama was net weg, en ik met m’n blauwe broek in de maksie-koozie zat was het zo ver.

PWHAAAAAHP!
(je herkent het al!) Eén keer! Ik heb papa nog nooit zo snel naar me toe zien komen. Als de wiedeweerga, mij loskoppelen, en snel naar boven, maar niet snel genoeg.

Vandaar dat ik op de foto in een mooie beige broek zit. Met een poes op de pijp gebreid. Mooi vind ik. Mooi vindt papa, maar blijkbaar een meisjesbroek. Tsja, waarom eigenlijk!?

In ieder geval, het verklaart de opluchting in blijdschap, die duidelijk af te lezen valt op m’n gezicht!
Op een gegeven moment zit je vol hè en dan moet het eruit.

Het was een goeie dag op de crèche en ik was blij dat mama me weer kwam halen. Dat voelt zo goed! Dan nog even gezellig op de bank zitten met papa en mama en kletsen dat het een lieve lust is. Nog wat drinken en met tegenzin in slaap vallen.
Morgen weer een dag!