Ik ben weer blij hoor!

Was gisteren even helemaal niet leuk en prikjes in je bovenbenen is nooit grappig. Dat weet ik nu wel. Gelukkig heb ik een kort geheugen en ben ik het al weer bijna vergeten en ga ik de volgende prikjes over een half jaar gewoon niet zien aankomen.

Papa heeft het allemaal goed gedaan. Hij heeft veel met me geknuffeld en zo, maar dat is nooit het zelfde als mam. Dus ik was blij dat ze thuis was. ‘Zju nu sè kwa’ knuffelen met haar is anders. Dus daarna ging het al weer nog beterder. En een goed nachtje doet helemaal wonderen.

Kijk, hier zit ik in mijn gele broek die papa voor me gekocht heeft. Ik vind hem cool. Nu ben ik een beetje het zonnetje in huis. In ieder geval m’n benen, want het zonnetje buiten schijnt niet echt. Het weer is dus niet blij. Morgen beter!