Kantelmoment

Het is zover, of bijna. Bijna kan ik van m’n rug op m’n buik draaien. Nog maar een heel klein stukje en ik ga. Weet alleen nog niet wanneer, maar ik waarschuw papa en mama alvast. Vanaf nu niet meer alleen laten, want ik ben er vandoor voordat je het weet!

Het verbaast me dat papa en mama zo vrolijk waren vanochtend, want ik moet toegeven, ik was niet de meest slaapachtige baby vannacht. Om de 2 uur stipt werd ik wakker. Maar ik denk dat het komt door alle indrukken die ik opdoe op de crèche. Vannacht beloof ik te beteren.

Trouwens, ik was weer goed gezind. Ik werd pas echt wakker toen ik al op het aankleedkussen lag, maar toen ik één oog open had en papa zag moest ik al lachen. Lachen voor het wakker worden noemen ze dat. Ik kan er niets aan doen. Ik begin dan ook direct te kletsen. Papa heeft geprobeerd het op te nemen, maar de grap is dat ik klets TOTdat hij begint te filmen en dan kijk ik gewoon schaapachtig in de lens…. haha! Lachuh!

Toch heeft’ie me gesnapt en het staat op film. Kun je me ook eens horen praten.
Doei!

Deze slideshow vereist JavaScript.

;

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s