Het was weer een dag die begon met een grapje van papa. Die zet me zomaar een soort hoed op m’n kop. Nou ja, hoed… degene die het raadt, krijgt iets lekkers. In ieder geval zijn we de dag lachend begonnen. Een echte zondag. Rustig aan, lekkere geur van verse broodjes, koffie en de formule 1 op de achtergrond.
En ik ben lekker aan het spelen en met een half oogje kijken. Ik ben dus helemaal ‘in to’ de knisperboekjes, hè!. Alles wat knispert eigenlijk. En dan ga ik echt lezen en brabbel heel hard als ik dat doe. Ook leuk als mama of papa me voorleest, dan luister ik al heel aandachtig.
Ik ben ook omgedraaid vandaag! Van m’n rug op m’n buik en mama heeft het gefillumd, dus als je het niet gelooft. Was wel een beetje onverwacht, dat wel, maar ik ga eens kijken wat de truc is. In ieder geval moet ik iets doen met m’n arm en m’n hoofd en dan volgt de rest vanzelf. Ik hou jullie op de hoogte.
Papa is gaan fietsen vandaag en dan komt hij altijd zo blozend terug. Vandaag ook. Ik was bij mama en ben lekker creatief geweest in zorgen dat ze niet in haar boek leest. Daar heb ik allemaal maniertjes voor en dat werkt perfect. Ik denk niet dat ze meer dan 3 bladzijden gelezen heeft! Goed hè. Maar ik hou wel van haar hoor!
Ik was wel een beetje dwarsig vandaag heb ik het gevoel. Niet dat ik niet goed gehumeurd was hoor, maar gewoon dat ik aandacht wil. Papa heeft dat getest. Niet kijken, dan piep ik, wel kijken dan lach ik (heb nog geprobeerd niet te lachen, maar dat lukte niet). Ik geef het toe, ik ben een gezelligheidsbeessie! Tsja, zo ben ik geboren, zit in m’n genen.
Ik had dat ook toen ik naar bed moest, want daar had ik eigenlijk geen zin in dus. Dan kan ik behoorlijk brullen en krijg ik zelf haast pijn in m’n oortjes. Maar dat is het waard, want uiteindelijk komt papa. Maar het lukte hem niet me in slaap te krijgen. Het lukte mama wel en uiteindelijk was het gewoon een kwestie van melk in de buik. Ik had nog niet genoeg, want toen m’n buikkie vol zat, ben ik gaan slapen. Oogjes toe. Tot morgen!