Vandaag was mama er dus niet. Die was aan het werk, dus was het papa en de kids en daar ben ik er één van. En ik zag het niet echt zitten om te slapen. Papa heeft het wel geprobeerd hoor, maar dan brul ik er lekker op los. Eén keer is het hem geleukt. Dan wiegt’ie me heen en weer en dan hou ik het niet meer en dan val ik toch in slaap! Maar niet lang hoor…
Ik heb ook nog even in de wipper geslapen. Eerst zat ik met gevouwen handjes met de oogjes open en hup, toen waren ze dicht. Grappig hè! Siebe heeft die foto gemaakt. Ik heb gemerkt dat hij mooie foto’s maakt.
Er is ook heel wat gesport vanochtend. Eerst papa met Zelda, Start to Run en toen met Siebe, een half uur hardlopen. Arme papa, maar één geluk…. mooi weer en een stralende zon. Ik was jaloers en papa heeft een bruine kop.
En toen naar de Aviodrome. Met z’n allen. OK, ik heb er niet zoveel verstand van, maar ik heb lekker rondgekeken. De ene keer reed Zelda, de andere keer Siebe en dan weer papa. Veel afwisseling en ik heb niet veel geslapen. Ik ben een gezelligheidsmens. Tsja, totdat de ogen dichtvallen. Voor een half uur en dan ben ik er weer bij.
We hadden al een hele tijd rondgelopen, ik denk wel 2 uur en toen gingen we wat eten. Papa koffie met appelgebak, Siebe appelgebak, Zelda frietjes en Fristi. Ik zat er zo naar te kijken en ineens schoot het me te binnen. Ik heb ook honger!! Dus ik begon wat te piepen en toen liet papa de fles zien en ik pakte die vast en begon te drinken. Zelf! En als je het niet gelooft, kijk maar naar het filmpje!
Grappig! Ineens kan ik dat. En de melk was nog koud ook. Maakt niet uit, honger is honger. Daarna zijn we nog wat rondgelopen en mochten we nog in de hangar, die eigenlijk al dicht was. Want er was een vriendelijke meneer en papa deed aardig. Dat helpt, aardig doen, dan doen mensen dingen voor je! Er stond een replica van de Uiver (ik weet ook niet wat dat is, dus moet ik nog eens terug als ik groter ben). Voor nog een filmpje, klik hier.
Siebe en Zelda hebben nog even onder een Boeing 747 geposeerd. We zijn er ook in geweest. Wat een groot ding is dat zeg! Niet te doen, lijkt wel een concertzaal. Dat zoiets de lucht in gaat is haast niet te geloven. En dan te bedenken dat het gevaarte over de weg naar het Aviodrome gereden is. VET!
En toen gingen we huiswaarts. Toevallig tegelijk met mama en die moest nog naar de winkel, dus hebben we haar daar verrast! Lachuh! Ineens deed papa z’n gezicht voor haar raam, terwijl ze met hem aan het WotsEppen was. Ze wipte 10 centimeter in de lucht, maar was wel blij ons te zien!
Straks nog een stukje over Macaroni.
Dzjez & Jay 