Alles wordt mooier met mooi weer. Zoals de afgelopen nacht; ik ben maar één keer wakker geworden. Ik vind het best zo, maar papa en mama vinden het beter. Die kunnen dan lekker lang slapen en dat is dan alweer een voordeel van mooi weer (of niet, maar het klinkt wel goed!).

Op de creche was het ook al zo goed, want daar ben ik ook zonder problemen heerlijk in slaap gevallen en werd goedgehumeurd, al babbelend wakker. OK, OK, het was niet aardig dat ik Benthe aan haar oor trok, maar ik ben de laatste tijd nogal geobsedeerd door dingen die ik vast kan pakken en in dit geval zat het oor wat ik wilde pakken vast aan Benthe. Weer wat geleerd over de anatomie van de mens. Ik ga dat niet meer doen, belooft. Want dat is niet grappig.

Wat dan wel weer grappig was, is de babyrugzak waar ik in zat toen we Iara en Farouche uitlieten. Bijna met m’n hoofd in de wolken. En het was 25° buiten, dan is het heerlijk zo te zitten! Hoog en droog met m’n krullen in de wind!

Op mama haar werk zeggen ze dat ik op haar begin te lijken en dat vind ik gaaf. Niets mis mee, de krullen begin ik langzaam te krijgen, alleen… wanneer krijg ik dan zwart haar? We zullen zien!

En daarna in de buitenbox. Wat een goeie uitvinding. Lekker in de buitenlucht een beetje de dag uit-chillen. Papa en mama er gezellig bij. Dat kun je wel zien aan papa. Ik mocht opblijven tot na het eten en dat beloon ik dan met ‘blij en rustig’ in slaap vallen, als ik in bed gelegd word. Linea Recta naar dromenland.

Oan’t moarn.

;