Dus, gisteren heb ik een stoer verhaal geschreven over brood en broccoli en koek, maar ik was vergeten dat ik ook een lange vinger, een banaan en sap heb gehad plus alle melk.

Dat is op zich niet erg, behalve als je dat niet gewend bent.
Ik ben dat niet gewend. ik ben een moedermelkbaby en dat is een uitgebalanceerd dieet. Precies goed en daarom zie ik er zo goed uit en ben ik zo gezond (dat is zelfbewust en niet arrogant). En dat is goed en dat is positief en dat is in balans. Wat we met z’n allen een beetje onderschat hebben is de impact van al die suikers op me. Op zich was er niks aan de hand, maar zodra ik in bed ging, voelde ik me een beetje raar. Als een vastgelijmd Duracelkonijn met een vers batterijtje oftewel, veel te veel te veel energie dan goed voor me is. Slapen was geen optie.

Het duurde een tijdje voor papa en mama dat door hadden. Ze waren natuurlijk al een paar keer boven geweest, omdat ik daar op een nadrukkelijke wijze om vroeg. Wiegen, knuffelen, zingen, zachte woordjes, meer melk…. het mocht allemaal niet baten, ik was hyperactief! Onmogelijk dat ik kon slapen, niet in de verste verte.

Uiteindelijk had mama het door en heeft ze me mee naar beneden genomen, alwaar ik op een zeer energieke manier bij papa gezeten heb. En bij mama. En ik was heel druk en heel gezellig. Ik heb tot kwart voor 12 beneden gezeten. Gelukkig was het Jubileum van de Queen op de achtergrond met mooie muziek en tegen het eind was alle energie die ik in me had op en kon ik eindelijk rustig gaan slapen. Dat heb ik dan ook braaf gedaan. Heerlijk! En een goeie nacht. Papa moest me vanochtend wakker maken wat ik met een lach deed.

Op de creche was het ook leuk. Papa heeft wel lang gepraat (en dat doet hij altijd) en deze keer heeft hij uitgelegd dat ik het best brood, fruit, melk en water mag. Hij had zich vergist in de koekjes, dus dat gaan ze niet meer geven voorlopig, totdat ik er aan gewend ben. No more hyperactivity.

Het voordeel (of nadeel, hangt er van af hoe je het bekijkt) is dat ik om half 8 echt wel heel erg moe was en ik op mama in slaap gevallen ben. Als ik de foto zo zie zou ik zeggen: Sereen.

En zo voel ik me ook. Ben benieuwd wat morgen brengt

Oant moarn!