De kracht van kleur en het gebrek aan melk.

Mooi is dat. Bloemen. Ik ben gek op de kleurtjes en de geurtjes en ik besefte me dat ik ze heb gemist. Dat komt omdat papa ze vandaag gekocht heeft toen we samen aan het boodschappen waren. Ineens zijn ze er dan, bloemen. Ik wil ze wel opeten en dat doe ik ook als papa niet oppast! Kleurtjes zijn mooi. Het geeft even geduurd voordat ik ze herkende, want vroeger zag ik de dingen nog niet zo goed, maar nu m’n oogjes ouder worden, zie ik die kleuren beter en die maken me vrolijk.

Ik was vandaag gezellig bij mama de hele dag. Een lekker mamadagje en daar was ik best aan toe. Ik heb goed geslapen en we hebben lekker geknuffeld en gespeeld. Ik heb trouwens ook yoghurt gegeten. Met een lepeltje, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Zo ben ik.

Ik heb lekker gespeeld en ik heb ook gestaan. Ik pak de spijlen van de box vast en dan blijf ik gewoon staan en kijk stoer om me heen. Staan is leuk! En ik wil het meer doen.

Mama moest weg vanavond en examens afnemen voor mensen die honden trainen. Dat is goed, want hoe meer mensen die honden kunnen trainen er zijn, hoe meer getrainde honden en dat lijkt me goed. Wel raar hoor, papa kwam thuis en mama ging weg. Ik heb een heel klein piepje gegeven, als verontwaardiging, maar daarna was het gezellig met papa.

;

Naar de winkel dus, als mannen onder elkaar en de zon scheen in m’n ogen. Dan hang ik wat scheef en houd me vast aan de stang. Lekker relaxed. En in de Albert Heijn laat papa me gewoon wel even alleen staan en daar heb ik geen problemen mee. Dan kijk ik wat rond en naar de mensen. Vind ik leuk.

Toen we thuis kwamen heb ik een rijstwafel gegeten terwijl papa aan het koken was. Papa praat dan wat tegen me en ik praat wat terug. Toen alles stond te pruttelen heeft hij de bloemen gedaan en toen zette ik grote ogen op, dus. Maar dat had ik al gezegd en langzaamaan wordt ik wat moe. Dan hang ik iets meer en laat weten dat ik honger had.

Ik herken het flesje ogenblikkelijk. Joepie denk ik dan en terwijl de melk aan het opwarmen is, trekt papa m’n pyjama aan. En m’n slaapzak en ik hou me in van de honger. Terug naar beneden, melk halen en terug naar boven. Drinken, drinken, drinken en 120 ml op! Dat had ik niet verwacht. “Meer!” riep ik op z’n babies en ik zag de schrik in de ogen van papa. Ik op het bed, brullen, papa naar beneden voor de melk en weer terug. Hèhè, drinken, drinken, drinken en… weer 120 ml op! Nog honger, weer paniek in de ogen, papa weer naar beneden, ik brullen op bed, papa terug en toen pas was het einde in zicht.

Ik denk dat ik toe ben aan meer eten om al m’n groeistuipen de baas te kunnen. Daarna ben ik als een blok in slaap gevallen.

It wie wer in moaie dei!

Deze slideshow vereist JavaScript.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s