Toen papa me vanochtend naar de auto droeg om naar de crèche te gaan regende het en dan doe ik m’n oogjes dicht! Maar dat helpt niet, het blijft regenen. Als we aankomen bij de crèche regent het nog steeds en dan vind ik het echt niet leuk meer. Daarom kijk ik beteuterd in de crèche, met geplakte haren op m’n hoofd. Dat beteuterde gezicht klaart snel weer op als ik Daphne zie. Het gaat een fijne dag worden, met veel plezier en gespeel. Oh ja, en natuurlijk gegeten. Alle flesjes leeggedronken, brood gegeten en goed geslapen. Een echte voorbeeld baby, of voorbeeldige baby.

Toen mama me kwam halen, was ik lekker aan het spelen met de kinderen. Alle leeftijden bij elkaar en ik lees voor en iedereen luistert aandachtig. Logisch want ik vertel mooi en gearticuleerd in 2-lettergrepige klanken, want die ken ik nu. Maar ook langere hoor! Gezellig op de grond en ineens zie ik mama. Tijd om te gaan dus. Tijd voor thuis.

Thuis heb ik eerst aan de borst gedronken. Toen wat gespeeld terwijl mama eten kookte (of opwarmde, want dat was het lekker eten wat papa gisteren gemaakt heeft, dat scheelt tijd!). Het was trouwens nog mooi weer, zonnetje scheen en dat moet je nooit onbenut laten. Zon is goed, dus heeft mama de buitenbox geïnstalleerd. Lekker liggen dus!

Toen mama at, heb ik sperzieboontjes gegeten! Lekker! Dat was weer een nieuwe smaaksensatie en mooi groen! Daarna worteltjes met een aardappeltje en yoghurt als toetje toe… Ook op! Lekker vol dus en hopelijk voldoende voor een lange nacht slapen.

Morgen zijn Siebe en Zelda er. Die komen vanavond al, maar omdat ik morgen fris wil zijn, lig ik al in bed. Papa heeft grote plannen, die wil mijn kamer verhuizen, terwijl ik er nog nooit in geslapen heb. Het is misschien een kleine stap in afstand, maar een grote in de belevenis. Ook voor mama. Maar gelukkig nu nog niet. Later pas, dan kunnen we nog een beetje wennen.

It wie wer in moaie dei
en moarn wer!

Deze slideshow vereist JavaScript.