Vandaag was wat een rare dag? Papa was al lang weg toen ik wakker werd. Hij was naar Oslo. Dat is niet een plaats waar iets met Ossen gebeurt, maar een plek in Noorwegen. De hoofdstad om precies te zijn. Daarvoor moest hij met het vliegtuig en dat betekende vroeg op.

Niet dat het ongezellig was met mama, integendeel, het was heel gezellig, maar anders en dat is mooi. Soms moeten we afstappen van gewoontes om te beseffen wat we hebben. Het omgekeerde is zo gebeurt. Dat komt omdat het altijd gebeurt en dus is het normaal. Ons brein is zo geprogrammeerd dat we voornamelijk verschillen waarnemen. Dat is van heeeeel vroeger. Verschil was toen gevaar, maar dat was dus heel vroeger. Nu is het vooral ook belangrijk te genieten van de dingen die niet veranderen. Ik vind het geweldig herinnerd te worden aan de dingen die ik al weet.

Maar goed, ik weet niet wat het is vandaag, maar toen mama me kwam halen was ik moe. Zomermoeheid denk ik en papa was nog niet thuis. Die zat in in de wolken en in gedachten zat ik naast hem. Hij heeft wel een ongelooflijke ontdekking gedaan. Heineman heet Heinemann en heeft een winkel op de luchthaven van Oslo.

Zo zie je maar. Dingen zijn soms nooit wat ze op het eerste gezicht lijken! Die kleine Heinemann.

Dus, door de drukke dag zijn er vandaag geen foto’s gemaakt. En fotoloos is ook wel eens goed.

Dus, op tijd naar bed en morgen weer goed uitgeslapen wakker worden.
Heb ik nu al zin in.

;

It wie wer in moaie dei!

Oh ja! Beppe heeft een nieuwe auto. Speciaal voor mij, kunnen we gezellig samen rijden! Cool!