Vandaag was ik gezellig thuis met mama en die was ziek. Verkouden. Ik kon amper door de kamer kruipen wegens alle opgepropte zakdoekjes die op de grond lagen. Bergen en bergen, het leek het buitenland wel. De uitdrukking “Door de bomen het bos niet meer zien” krijgt een nieuwe betekenis! “Door de propjes de bergen niet meer zien”!

Geintje, dat was niet zo hoor, maar ze was wel ziek. Op de foto hierboven nog niet, of niet zichtbaar. Maar dat was vanochtend na het ontbijt. Dan voel je je altijd goed, maar later op de dag ging het iets minder. Ik weet wat dat is, want ik ben ook verkouden geweest. Ik denk dat ik het aan haar doorgegeven heb. Dat is natuurlijk niet echt een heel erg leuk kadootje, maar ik kon er niks aan doen. Voordeel is dan weer dat je de volgende keer beter bestand bent tegen de verkoudheid. Trouwens een ander voordeel is dat mama gelukkig niet vaak ziek is.

Terwijl mama ziek is, heb ik leuk de tijd voor ontdekkingstochten en motorische en visuele oefeningen. Dan kijk ik ergens naar en dan pak ik het. Ik vind dat ik daar heel goed in ben en dat straal ik ook helemaal niet uit. Zo ben ik niet. En ik heb naar Hopla en Boemba gekeken en dan kir ik het uit van plezier. Kirren, dat is een leuk woord en klinkt vrolijk. Dat is het ook, want zo voel ik me dan. Een opwelling van binnenuit. Heerlijke vrolijkheid, dat omarm ik!

Vanavond heb ik voor het eerst ‘zalm’ uit een potje gegeten en ik weet nog niet wat ik er van vind. Toen papa er mee aankwam rook het lekker, maar aan de smaak moet ik wennen. Het kwam zo uit. Mama was moe en papa maakte lasagne en dat is nog net iets te voor me. Dat si voor iets laterder. Als ik groterder ben. Ik vind het wel lekker ruiken, misschien moet ik eens zo’n pastaatje proberen. Zal eens vragen.

In ieder geval heb ik er best veel van opgegeten en toen lekker brood met rabarber-bananen-jam (jaja, echt waar) en smeerkaas en daar wordt ik dan weer een smeerkees van! Wel lekker! Soms lijkt het of knoeien eten lekkerder maakt. OK, ik ben een baby en dat vergeet ik wel eens en later eet ik netter, maar nu is het leuk.

en om eerlijk te zijn was ik daarna ook moe. ik volg een beetje het rythme van mama, want die is ook moe. Papa nog niet, maar die is ook niet ziek of een baby, dus.

it wie wer in moaie dei.
Jammer dat mem wat siik wie.

Beterschap!

Deze slideshow vereist JavaScript.