Training Day

Vandaag zijn we naar de kringloopwinkel geweest en zo! (O ja, ik heb ook nog een nieuwe manier gevonden om in de kinderwagen mee te rijden. Kijk nog beterder om me heen kijken!) Daar hebben we vooral en uitsluitend dingetjes gekocht voor MIJ! Speelgoed, bordjes, broekjes en speelgoed! Daarnaast hebben we heel veel dingen niet gekocht, zoals de hoeden, een piano en nog meer speelgoed. Maar de auto zat vol, zei papa en er moest nog een parasol bij, want die hebben we dan weer ergens anders gekocht. Eindelijk, dan kunnen papa en ik ook buiten blijven zitten als de zon HARD schijnt en mama er zit.

Alhoewel, vandaag heeft ze er ook heel lang niet in gezeten. Ik heb extra kort geslapen en toen papa me kwam halen bleek mama weg. Spoorloos, foetsie, verschwunden. Om een uur of 4 hebben we haar gevonden? Ze had in bed liggen slapen! En dus was ze lekker klaarwakker, terwijl ik er net in ging en papa ging skaten. Tsja, was ze toch nog even alleen. Kon ze rustig wennen aan het buitenhuische leven.

Na een dik uur slapen, was papa net terug en ik dus beneden en ik had de oefeningen van deze dag even heel goed aan de binnenkant van m’n ogen bekeken en goed nagedacht hoe ik dat aan de buitenkant goed kan doen. Twee belangwekkende momenten zijn te vermelden:

Ik kan stap voor stap stappen:
Ineens begrijp ik dus hoe dat moet. Het is min of meer de ene voet voor de andere zetten en zo voort. Makkie eigenlijk, ik denk eigenlijk al dat ik zelf kan lopen, maar dat laat ik nu nog even niet merken. Daar kunnen ouders niet tegen en gaan ze heel hard “oooooh!” roepen.

Ik kan rollen van rug naar buik:
Ook dat is zo iets! Wat gisteren nog onmogelijk leek en de mensheid in crèche en thuis tot wanhoop dreef ging vandaag alsof ik het al jaren doe. Hopla zeg ik, een rechtse draai, daar draai ik m’n hand niet voor om (ik kan het dan natuurlijk niet nalaten even verschrikkelijk trots naar papa en mama te kijken, maar dat mag).