Wat een dag zeg! Zo veel regen en donder en bliksem! En papa ging fietsen. Zijn doel was om lekker nat te regenen en door de modder gegaan, maar in 
die 2 uur en 15 minuten heeft het vrijwel geen drup geregend. Totdat hij thuis kwam, toen begon het ineens weer heel hard te regenen. Dat is wat je noemt pech hebben. In zijn geval dan hè! Andere, normale mensen fietsen dan weer liever niet in de regen. Ik ben benieuwd wat voor mens ik later word…
Wat ik nu in ieder geval wat ik nu al ben is een gezelligheidsbaby. Als er mensen om me heen zijn ben ik de laatste die zin heeft om te slapen of om niet vrolijk te zijn. We gingen naar een feestje van Famke en Hugo en dat zijn de kinderen van Harry en Nynke. Helemaal in Drachten en daar wonen Beppe en Tessa ook. Ik vond dat heel gezellig!
Eerst zat ik in de auto en toen ineens in een huis wat ik niet kende met allemaal mensen. Dat is mooi, want die mensen doen allemaal lief tegen mij en dan doe ik lief terug, of omgekeerd, ik doe lief tegen mensen en dan doen ze lief terug, of helemaal iets anders, ik ben gewoon Dzjez en dat vinden mensen fijn.
Sommigen kennen me zelfs van Facebook. Ik ben een echte VIB en dat is cool. Wie ook cool is, is Demi. Zij is de dochter van een vriendin van papa en de zus van Harry. Die was eerst wat op afstand, maar ik zag aan haar gezicht dat ze lief was en dat ze me misschien wel even vast wilde houden. Nadat mama, papa, Lammert en nog wat mensen dat gedaan hadden, vroeg papa of zij ook wilde. Alhoewel, volgens mij vroeg’ie het niet maar gaf me gewoon. En zij pakte me gewoon en dat was dat. Dingen zijn vaak niet moeilijker dan ze zijn.
Met Lammert rondlopen was leuk. Elke kans die ik krijg, pik ik natuurlijk op, want ik weet dat papa en mama het op een gegeven moment beu zijn. Als er nog meer mensen zijn die met me willen rondlopen, laat maar weten.
Papa zelf heeft lekker rondgelopen en met iedereen gepraat, want het zijn vrienden van vroeger van papa. En nu nog steeds, maar omdat hij ver weg woonde zag hij ze niet zo vaak en dan moet hij de schade inhalen. Wat dan ook blijkt is dat je elkaar niet pers” heel vaak hoeft te zien om het ineens weer leuk te hebben en die klik te hebben. Ik weet dat, ik heb dat ook met Zelda en Siebe. Gek is dat hoe dat voelt. Dat is er gewoon. Dat is dat gevoel van binnen. Mooi gevoel.
Over mooi gevoel gesproken, mama zag er stralend uit!
Het was trouwens superlaat. Tsja, dat is het lot van gezelligheidsbaby’s, zeker als ze naar een feessie gaan en dan nog 50 minuten terug moeten rijden. Gelukkig mocht ik een stukje bij papa op schoot, dan is de reis ineens een stuk leuker en korter. Zo gaan die dingen. Leuke dingen duren kort en vervelende dingen duren langer. Als ik later groot ben ga ik dat omdraaien!
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 