;
Laat ik bij het eind beginnen. Alles was OK, ik lig lekker in bed nadat mama me een fles van 180 milliliter gegeven heeft. Ik zwaai nog even en alles is goed. Vaag hoor ik mama later nog tegen papa zeggen: Zo fijn hè, dat’ie zo gemakkelijk gaat slapen. Iets harder zei m’n maag tegen m’n hoofd dat’ie nog niet klaar was en m’n hoofd zei daarna braaf tegen m’n mond dat er actie moest komen. En dus zegt m’n mond WHAAAAAH.
Mama was er niet, want die was aan het wandelen met Farouche, dus daar was papa. Die heeft zeer kordaat gereageerd toen hij merkte dat wiegen geen zin had. Praten of zingen ook niet. Die is pardoes naar beneden gegaan en heeft een flesje gemaakt van 90. En dat was het dus.
Lekker drinken en pielen met papa z’n vingers. Toen het flesje op was, was ik klaar. Ik had zelfs geen zin meer in knuffelen. Direct het bed in.
Dat was vanochtend wel anders. Toen wilde ik wel opstaan en had geen zin in aankleedkussen of aankleden en dan te bedenken dat papa me ook eerst nog in bad wilde doen! OK hij is de baas, maar als het aan mij gelegen had,…..!
Maar goed, achteraf is het wel lekker hoor. Maar toch. Mama had al een broodje klaar toen ik beneden kwam en een flesje en dat maakt veel goed. Gezellig! Daarna naar de crèche. Daar was een nieuwe en ik ben haar naam al weer vergeten. Ga dat morgen nog even vragen, want ze is een stazjèère. Die helpt dan mee en doen extra aardig, dus doe ik extra aardig terug.
Het was een mooie dag op de crèche. Jesse was er ook en dan is het altijd gezellig! Toen mama me kwam halen waren er grote jongens die mee waren om hun broertjes en zusjes op te halen en als je een baby bent en op de grond zit, zijn dat echte reuzen! Reuzenleuk!
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 