Sommige ochtenden wordt je echt veel beter wakker dan andere ochtenden. En deze was er één van. Na m’n overwinning op de kleine en de grote dieren en de ontmoeting met m’n guru de Rastalama, slaap je altijd beter dan wanneer je dat allemaal niet meemaakt. Dat lekker ‘net-genoeg’ flesje en een drukke week hielpen ook mee. Tot kwart over 9 en ik denk dat ik daarmee in ieder geval 2 mensen blij mee heb gemaakt….
Daarna lekker en gezellig ontbeten, ik heb naast m’n boterhammetjes zeker honderdduizend muzieknoten ingeslikt, want die hadden we hard aanstaan. Country en Blues, ik ben benieuwd of ik dat later ook nog leuk vind. Nu in ieder geval wel. Ik wieg gezellig mee en lach hard als mama met haar vingertjes danst.
Papa ging de was op vouwen en dat is iets waar ik dan graag een een beetje plaag. Ik sluip dan om de tafel heen en als papa even niet oplet, pak ik snel een stapel en probeer die op de grond te gooien… Helaas had papa me in de gaten!
Deze middag zijn we naar het centrum gegaan en ik was het centrum van de aandacht want we hebben nieuwe kleren voor mij gekocht. Voor de winter en omdat ik nogal hard groei! Een coole jas en een aantal overhemdjes, leuke vestjes, dus helemaal prima!
En, wat papa ook gekocht heeft is een boek met allemaal liedjes. Ouwe liedjes wel te verstaan. Zoals ze vroeger zongen. Ik denk omdat dat kwam omdat Beppe laatst een liedje zon en papa zich ineens weer helemaal baby voelde. Dat heb je soms. Maar als je de liedjes dan niet meer mee kunt zingen heb je een probleem. Tijd voor een boek dus en tijd om te oefenen. Veel oefenen….;-)
Ik heb ook nog lekker gespeeld. Heerlijk spullen uit de la halen! Dat is echt één van de leukste dingen in de wereld om te doen! Ineens was ik trouwens ook niet meer bang voor het lichtgevende beestje. Eerst vond ik dat super en viel ik er mee in slaap en toen was ik er ineens bang voor en nu niet.
Oh ja, we kregen ook nog een kaart Bob en Marion! Om te feliciteren met mijn broertje! Een dikke-duim-kaart. Die zijn stoer en behoorlijk Facebook.
M’n dag eindigde wat dunnetjes… Letterlijk dan, want dat zat in m’n luier. En ik moest ook een beetje overgeven. Ik denk dat ik misschien een beetje ziek ben. Nou ja, niet heel erg, gewoon tijd om te slapen!
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 