Soms heb je van die dagen waarop er weinig gebeurt, maar wat er gebeurt heeft dan wel weer een grote impact. Zoals:

Een donderslag bij heldere hemel;
Een volle luier, op een rustige herfstdag, vlak voor je wilt vertrekken;
Een olifant die op je auto gaat zitten;
Een nieuw autostoeltje voor in mama haar auto.

Want laten we eerlijk zijn, die maksiekoozie was echt te klein! Mama moest me er haast met een schoenlepel uitpeuteren. Grote voordeel was dan weer wel, dat ik lekker stevig zit in de bochten, maar dat was het dan ook wel.

Papa heeft het vandaag eindelijk gehaald. Een superdeluxe, die eigenlijk hetzelfde is als de andere. Maar dat mag de pret niet drukken. Ik ga hem morgen uitproberen. Of later, want morgen gaan we naar Olpa en Olma en daar is José ook. Die heb ik al weer een tijdje niet gezien, dus gaat het een gezellige boel worden.

Met dat soort dingen is het simpel: Het gaat om kwaliteit en niet om kwantiteit. Leuk dus. Dat geldt ook voor morgenavond, want dan komen Siebe en Zelda. ook al weer iets om naar uit te kijken.

Ik denk dat ik dat vannacht al vast eens allemaal aan de binnenkant van m’n oogjes bekijken. Of niet. Als ik te hard slaap, zie ik niks.

It wie wer in moaie dei.