Soms kun je beter lopen en soms kun je beter kruipen. Het liefst op je buik. Dat is vooral op momenten dat er veel wit stof op de grond ligt. Dan heeft kruipen een veel groter effect dan lopen. Dat was dus vandaag.
We gingen naar een hele grote winkel waar ze tafels en kasten en zo bouwen en het was heel groot. Als dreumes houd ik van grote ruimtes als deze, want ik kan van bijna overal papa en mama zien. Dus terwijl zij praten, ben ik lekker aan het rond hobbelen. Er was ook een soort speeltuin, maar het is leuker bordjes van de tafels die er staan af te trekken.
We zijn er best lang geweest, dus toen we in de auto zaten ben ik lekker in slaap gevallen. En op één of andere manier werd ik wakker en zat alleen in de auto! Eerst had ik dat niet door, maar uiteindelijk besefte ik het en moest ik huilen. Gelukkig heeft papa een soort sensor en kwam naar me toe. Ze waren aan het koffiedrinken bij ‘kennissen’. Dat was dan wel weer gezellig.
Daarna mocht ik weer pontificaal in de winkelkar door AH. Als een echte prins Dzjez zwaai ik dan naar het winkelende publiek en ze mogen best stilstaan en me aankijken. Dan kijk ik gewoon terug, met een halve glimlach, maar als me willen aaien ga ik huilen. Verder gaat alles goed, hoor!
Oh ja,heb officiëel m’n eerste woordje. Of eigenlijk woorden. Het zijn er 3:
1. Aai – Dat zeg ik spontaan als papa of mama met mijn hand zijn of haar gezicht aait. AAAI AAAI zeg ik dan.
2. Nijntje – Als ik haar zie op een boekje of in de vorm van een koekje dan zeg ik NITJE (ik noem alles wat een beetje lijkt op Nijntje ook NITJE).
3. Bal – Ik noem een bal een BAHL.
Aan papa en mama begin ik later. Ben benieuwd wat m’n volgende woordjes zijn. Ik ga het bijhouden.
Toen ik thuis kwam was ik even uit m’n hum en als mama dan uiteindelijk Teletubbies zegt, wijs ik naar de televisie. Dat begrijp ik ook al!
Ik heb trouwens veel gegeten, maar daar heb ik geen woord voor, dan roep ik en wijs ik. Vanochtend 2 boterhammen. Deze middag 1 boterham en 2 koekjes. Namiddag heel veel fruitpap en deze avond heel veel warm eten en yoghurt (ik kan zelf al bijna yoghurt eten, maar niet helemaal zoals het hoort…).
Veel gegeten dus, zo veel dat ik geen flesje voor het slapen hoefde. De eerste keer in m’n leven en er zat veel tijd tussen eten en bedje. Die tijd hebben we opgevuld met spelen. Lekker lopen, met dingen zwaaien, knuffelen met mama. Dat is echt iets wat ik met mama doe. Met pap doe ik gek. Hij ligt op de grond en ik kom dan naar hem toe en van op hem en dan moeten we heel hard lachen!
En daarna dus naar bed, zonder flesje. Nu even niet!
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 