Om te beginnen is belhamel een raar woord. Om de koe maar bij de hoorns te vatten, het is een gecastreerde Ram met een bel die de kudde leidt. Geen ballen maar bellen. Dat had ik ook niet verwacht, maar goed. Het is dan ook niet de context die ik er mee voor ogen heb. Die gaat over bellen.
Ik begrijp namelijk donders goed wat een telefoon is en wat je er mee moet doen. Bellen dus. Eerst m’n eigen, maar later die van mama en die ging AF! ik schrok me letterlijk stijf! Ik kon niet bewegen en stond dan ook roerloos voor me uit te kijken, hard nadenkend hoe ik moet reageren. Uiteindelijk werd ik gered door papa die gewoon opnam. Crisis voorbij zou je zeggen, maar ineens hoor ik mama 2 keer. Leuk, maar raar, dus begin ik maar te babbelen….
Dat was nadat ik al geslapen had en m’n broek goed volgepompt. Voor papa was dat het startschot voor een badje. Ook dat woord ken ik, want als papa dat zegt, begin ik spontaan met m’n benen te trappelen. Bad is leuk en met Nijntje en Eendje. Het woordt PaPa spreek ik nu goed uit en ik denk dat ik weet wie het is, maar het kan ook mama zijn.
Daarna zijn we naar de kapper geweest. Alleen m’n pony en ik vond het minder leuk als de vorige keer. Er zat gel in m’n haar (maar dat kan ook jam zijn geweest). Papa en mama ook. Als ik niet geknipt wordt ben ik een hele vent! Dan loop ik lekker rond en onderzoek werkelijk alles. Zonder angst, met veel aandacht van de kappers, de kapsters en het aanwezige publiek!
Dan ben ik een echt Meneertje Mannetje.
Daarna zijn we naar huis gereden en is papa Siebe en Zelda gaan halen. Ik ging naar bed. Was al weer wat moe en heb anderhalf uur geslapen! ’s Middags was het gezellig met mama, alhoewel ik me er bewust van ben dat ik best druk ben. Maar dat is m’n jeugdige enthousiasme.
Ik heb ook lekker Sesamstraat en Teletubbies gekeken op m’n kussen. Lekker ontspannen. Dat moet ook, zou mama zeggen, ontspannen is goed. Ik heb het niet gered voor Siebe en Zelda. Was te moe, maar morgen ga ik ze zien.
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 