Als je ouder wordt wil je meer zelf doen.
Als je oud bent, daarentegen laat je het weer liever doen.

Ik ben jong dus wil meer zelf doen, dat doe ik dan ook, maar ik kan niet alles en ik mag niet alles. De gereedschapskist van papa is bijvoorbeeld een ongelooflijk grote Dzjez magneet. Zodra de deur naar de bijkeuken even op een kier staat of niet helemaal in het slot, sta ik er al. Zoef! En direct aan de duimstok en andere scherpe dingen. Tsja.

Mama weet al wat mijn volgende kado gaat zijn en ze gaat een goeie reden bedenken ook om een kado te geven. De geboorte van m’n broer, begin van het zwangerschapsverlof, omdat het mooi weer is of gewoon omdat het kan. Zo gaan die dingen.

Ondertussen zijn Gerard (de timmerman) en Ronnie bezig de zolder mooi te maken. De kasten staan er al in en daar kun je in verdwalen. Maar achter de kasten is een mysterieus koninkrijk waar ik nu nog niet over kan praten. Maar het is er, dat is zeker. Inclusief de lampjes.

Tegelijkertijd is er nog iets anders aan de hand. Ik besef me beter en beter wat er om me heen gebeurt en dat levert soms ook een soort onwennige angst op. Aan de ene kant wil ik dingen doen en aan de andere kant durf ik het niet of kan ik het niet.

Ach ja, daar groei ik wel uit.

Wat ik dan ook heb is dat ik aan ene wen en het andere ontwen. Moeizaam ontwen ik het hofje aan de Ankerstraat. Ook als je de mensen niet vaak ziet of goed kent, je voelt ze wel. Dus de groeten aan allemaal!
iet vaak ziet

Dat doe ik ook van de blokjes boterham die ik zelf van de plank pak. Zie je? Dat bedoel ik. Ik kan veel zelf en dat wordt telkens meer. Binnenkort even boodschappen doen bij de Plus.

Ik heb ook een mooie pet ontdekt in een kleur die me goed staat. Zelf gevonden en zelf opgezet. Staat me goed vind ik. Wel raar dat mama er later groenten in uit liet lekken. Dat doe je toch niet met een pet!?

Ik was misschien niet de gemakkelijkste Dzjez voor mama vandaag. Ik liet m’n gezicht vandaag afwisselend lachen en huilen en zeuren. Een DHZ off day dus. Niet te veel geslapen, veel consternatie dat gaat je niet in de koude kleren zitten.

Einde dag was weer einde Dzjez. Ik ben even opgelicht toen papa kwam, maar daarna heb ik een zootje gemaakt van de witlof met ham schotel. Zelf vrolijk eten met 3 lepels tussen de boosbuien door. Ik weet het, een contradzjezio in terminis, maar zo ben ik. Uiteindelijk best veel gegeten, maar toe aan bed.

Papa heeft me getild, want mama was uitgetild en uitgeteld en ze moest nog naar de Verloskundige in de Vesting bij de ridders. M’n broer heeft maar geluk. Gelukkig ben ik al een ridder en kan ik hem opleiden.

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.