Wat is lekkerder dan 1 boterham?
En heel brood! Dat is Walhalla, want dan kun je eten totdat je niet meer kunt en dat was gisteren.
Ik zat in m’n gezellige-dreumes-modus op de arm bij Sabine en toen die even niet keek sloeg ik m’n slag. Ze had namelijk een enorm brood in de hand van de andere arm. Helaas was de brood niet alleen groter dan m’n maag, ook te groot en te hard voor m’n mond en tanden. Gelukkig kreeg ik later een los stukje.
Voor de duidelijkheid, gistermiddag hadden we een feestje bij Temme en z’n ouders, Niels en Sabine en zus Jenda waren er ook! En nog veel meer mensen. Maar de dag begon al vroeg in de ochtend…
Ik werd wakker om een uur of drie met een gat in m’n maag. Dat hadden papa en mama eerst niet door, dus al met al duurde het even voordat ik gedronken had en terug in bed. Gelukkig gebeurt dat niet te vaak, maar groestuipen zijn onvoorspelbaar…
Ik heb daarom overdag ook al veel brood gegeten. Dat gaat er in alsof mijn mond een stofzuiger is! Woeshh! En weg en niet één, maar twee. En melk.
Daarna zijn de batterijtjes weer opgeladen voor veel plezier en gezelligheid en daar hoort slapen niet bij. Dat heb ik dan ook niet veel gedaan. Gewoon omdat dat kan.
Met Siebe en Zelda is er ook te veel gezelligheid te beleven. Zoals dansen. Papa had z’n T-shirt-met-het-mannetje aan en kondigde deze aan als mijn nieuwe twee-na-grootste held en om daad bij woord te voegen zette hij dzjeelhousrok aan en Bloesoe-eet-sjoes en wij dansen. Ik wiebel dan met m’n kont en draai in het rond en steek m’n armpjes in de lucht. Elvis is cool (of ik het wil of niet).
Daarna hebben ze Monopoly gespeeld en ik niet. Ik loop dan rond en babbel me suf. Knoop, neus, dat zijn m’n nieuwe woorden. Soms heb ik wel het gevoel dat ik gebrainwashed word….
Ik mocht ook in bed, maar daar ben ik een minuut of 10 gebleven. Toen was het genoeg. Siebe en Papa waren aan het hardlopen over het Ridderpad (daar liepen vroeger echte ridders op loeigrote paarden met lansen en zwaarden en spren en mooie jonkvrouwen. Ja, voldoende inspiratie voor m’n binnenhoofdse fantasie wereld! Ik ben bang dat ik daar later nog wel eens het een en ander over vertel).
Maar goed, daarna werd gedouched en klaargemaakt terwijl Sven Kramer z’n best deed om hard te schaatsen. Wij gingen namelijk naar Temme dus. En ik had niet geslapen, dus volgens mama zou het een kort feestje worden. Nou…
Ik met Mama en Papa met Siebe en Zelda. In kolonne en het is vlakbij. Zo vlak bij dat de GPS de laatste 800 meter afraffelt van 2, naar 1, naar oh we zijn er al! Hij hield ons voor de gek.
Daar waren heel veel mensen, met veel lekkere dingetjes op tafel en deuren waar ik niet door mag. Dat zijn mijn lievelingsdeuren. Dat zijn echte Dzjezmagneten. Totdat ze gebarricadeerd worden door dweilstokken….
Siebe en Zelda gingen lekker spelen met de vriendjes en vriendinnetjes van Temme en Jenda. Tsja die nemen het er van. En achteraf wilden ze zelfs bij elkaar logeren! Nou, dat is een goed idee, maar voor een andere keer.
Verder loop ik gezellig rond en kijk mensen indringend aan. Van beneden naar boven. Ondertussen eet ik links en rechts wat. Ik heb ook tomatensoep met slierten gehad. Helemaal op!
En moe was ik dus niet hè! Als er gezelligheid is, ben ik er bij. Weg moeheid, welkom aandacht! Totdat ik met mama wegging en ik achterin m’n stoeltje zat. BOEFF, in slaap, klaar, over en uit. Zo ben ik.
Mama heeft me als slapend naar binnen gebracht, uitgekleed (maar m’n overhemdje nog aan, want de pyjama lag beneden), flesje d’rin, bed in, slapen….
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 