Ik kan me voorstellen dat wanneer er rond deze tijd geen bericht is, ‘men’ in een ligt gevoel van ongemak geraakt. Vandaag is dat niet nodig. Ik zit nog keurig op m’n plek, waarschijnlijk met m’n hoofd naar beneden en lekker warm.

Ik denk dat het een beetje druk was, waardoor er geen blog geschreven is…

Siebe en Zelda zijn weer weg, maar niet nadat ze een mooie tocht om en door Naarden Vesting hebben gemaakt. Dat ga ik deze zomer ook doen in de kinderwagen. In de zon, onder de bomen.

Dzjez is nu naar de crèche, dus neem ik het even en kortstondig over.

Meitsje der mar un moaie dei fan.