Ik zag dat m’n broer de honeurs heeft waargenomen voor gisteren.
Dat is maar goed ook, want ik had het te druk. Veel te druk. Siebe en Zelda waren er en zelfs als ze er niet zijn dan ben ik aan het anticiperen. Anticiperen op hun komst.
Deze keer was ik naar ze aan het kijken toen ze aan het sneeuwballen waren met de buurjongens. Eerst waren ze een blokje Vesting aan het doen om de weg te verkennen. Maar dat had m’n broer al gezegd. De slimmerik!
ik heb gemerkt dat hij nogal nuchter is. Ik vind dat een goede eigenschap. Nuchter zijn. Een nuchtere kijk op de wereld, zorgt er voor dat je niet snel in paniek raakt. Dat kan hij goed. Mijn onderstebovenste broer, OBB dus. Daar doe ik het voor.
Ik heb er hard over nagedacht en de lat ligt hoog (of laag, want m’n broer kent het verschil tussen boven of onder, of hoog en laag nog niet), een makkie voor hem dus.
Maar goed, dat was gisteren. Ook m’n kussengesleep. Dat is een nieuwe hobby. Kussens meeslepen en er bovenop donderen. Leuk! Zeg ik je.
Vandaag was dan weer een andere dag. Een dag eindigde met een goeie nacht slaap en begon met grote honger. 2 boterhammen. TWEE voor de slechte lezers. Helemaal op en vol met energie dus, want ik ga naar de Ridder Crèche. Aldaar is het een vrij simpele routine: Om me heen kijken, naar mam kijken en? Spelen maar!
Ik was de eerste, maar dat deert mij en de Duplo niet!
(voor het geval iemand een verjaardagskadootje of een zomaarkadootje voor mij aan het zoeken is: DUPLO, dus).
Uiteindelijk, als mama weer terug is, ben ik snel ridder-af. Dan ben ik gewoon weer mama haar kleine jongen die graag wil knuffelen. Als ze dan het woord ‘papa’ uitspreekt, begin ik HARD te lachen! Van blijdschap.
Toen ik thuis kwam was ik best wel een beetje moe. Na de macaroni ook, na de yoghurt begon ik te piepen. Papa was inmiddels thuis en dacht dat het een goed idee was een boterham te eten. Mama had die nog en heeft ze toen gegeven. Daarna vond ze sinaasappel ook een goed idee, dus die heb ik ook opgegeten en toen was ik helemaal wakker.
Wakker betekent even de kaart van die twee sneeuwpoppen genaamd Olpa en Olma lezen! Fijn om iets van te horen. Jammer dat ze weg moesten en gaan langlaufen en kampvuren en schnapss. Soms is het leven zwaar.
En wakker betekent gek doen. In dit geval de oranje-pet-die-geen-pet-is opzetten. Dat inspireert papa dan weer om ook iets te doen met een vergiet en doet in de verte dan weer denken aan het experiment van Siebe en Zelda…. Toeval?
En wakker betekent dansen. En als je me niet gelooft, dan moet je maar naar dit filmpje kijken. En als je me wel gelooft ook. En eh, niet lachen hè! Anders kijk je maar niet.
In ieder geval, ik heb de vingertjes en de moves en ga dus een grote worden op de dansvloer.
Nog een minuut of 7 en dan begin ik aan m’n haar te draaien. Dat is het teken. Als papa een flesje maakt, sta ik er bij te dansen, maar voor ik ga eerst mama een dikke knuffel, twee dikke knuffels, ok, nog één om het af te leren en dan samen met papa naar boven.
Nog even knetterhard lachen en gek doen en dan is er, met smakkende anticipatie, de fles. Dat is m’n scharniermoment. Dan draai ik in m’n haar en drink de hele fles leeg. Dan, duik ik in bed.
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 