Vandaag ging ik naar de crèche en toen ik naar huis ging had ik een pleister.

Ik heb een plekje op m’n kin en dan is zo’n pleister een mooi lapmiddel. Het was trouwens een koude fijne, zonnige rit op de fiets op de weg er naar toe. Brrrr, dat wel, maar de wereld ziet er goed uit en we doen toch een beetje Vitamine ‘Z’ op. Altijd goed!

Toen ik opstond, en beneden kwam, wees ik eerst naar de wieg, naar Jay, maar die lag er niet in. Die lag nog in bed, met mama. Het was een drukke nacht.

Dat kun je wel zeggen. Baby zijn is niet alleen maar lief in een wiegje liggen. Dat is ook hard werken en dan vooral m’n darmen. Die doen dan pijn en dan wordt ik wakker. Dat of ik heb honger. Dat is niet fijn. En zeker niet voor mama. Die heeft daardoor van die Jo-Jo nachtjes.

Dat zijn opstartproblemen enk ik. Vroeger ging het er zo in! Hopla via de plu-in-navelstreng en nu moet ik het zelf doen. at is andere koek en géén moederkoek.

M’n dagje was rustig hoor! Ik heb ben lekker baby geweest, lekker geslapen en s’ avonds lekker op ‘de schouder’ van papa gelegen. Die ligt goe-oed!

Ik hoop dat deze nacht rustig is. Zal eens een hartig woordje met m’n darmen spreken.

Doen!

Ik heb een halve boterham gegeten, maar vooral melk. Ik wijs ’s ochtends al naar het flesje op m’n kamer en zeg Tie Tie! Dat is het teken dat ik melk wil. Moet misschien MELK leren zeggen? Zal papa eens vragen 😉

Voordat we weggingen na het tandenpoetsen heb ik mama en Jay gelukkig nog wel even gezien. Zonder dag te zeggen, is het alsof de dag niet goed start. Nu dus wel.

Maar goed, de pleister en de crèche. Het was een mooie dag. We hebben ook buiten gespeeld in de zon op de speeltoestellen. Jorijn was er ook en dat is m’n buddy (totdat jij mee kan spelen Jay!).

Terug zijn we ook op de fiets was het weer een feestje en we zijn naar de winkel geweest en ik in de kleine winkelkar. Dat is de regel en zo zit ik in het kleine groene bakje terwijl ik de boodschappen vasthoud en wat HOI roep en zwaai.

Thuis lag mama in bed, die was best moe en Jay ook. En ik eigenlijk ook. Ondanks het feit dat ik zelf het rode eten gekozen had, nam ik geen hap. Maar papa is niet voor één gat te vangen, dus heeft een boterham met leverpastei gemaakt. En die at ik wel en daarna ook de rode pasta, maar dan weer geen yoghurt!!

Dag tegen mama zeggen en tegen Jay en een lekker flesje doet dan de truc. Ik duik in bed en denk SLAPEN!

It wie wer in moaie dei.

slideshow]