Ik geef het toe, ik heb gespijbeld.
De laatste dagen waren gewoon te leuk en te druk om te schrijven. Ik bedoel, een nieuwe broer, de crèche, eten, moe, naar bed, voordat je het weet is de dag voorbij.
Ik heb onder andere geleerd om op de bank te klimmen (en ook hoe je er af kunt vallen trouwens. Dat is gemakkelijker dan er op zelfs en gebeurt voordat je het weet. En snel! Het ene moment zit je op de bank en het volgende lig je op de grond!).
Het leuke van op de bank klimmen is dat ik dan naar Jay kan kijken. Ik kan zijn naam al goed zeggen (vanaf het begin eigenlijk) en weet wie hij is. Ik herken ook z’n stem. Hij is echt een fijne broer.
Dat vind ik ook van Dzjes. Een fijne broer. En nu ik groei als kool door de ik-drink-moedermelk-uit-een-fles-therapie, ben ik ook veel alerter. Ik zie Dzjez z’n hoofd regelmatig boven de box verschijnen en dat is grappig!
Ik slaap nu gewoon in de box en niet meer in de wieg, dus kan veel beter om me heen kijken.
Ik ben ook in bad geweest en we hebben gekeken hoe ik er uitzie als oude man…. Papa heeft me een baard gegeven. Tsja.
Verder vind ik bad heerlijk, zo lekker warm en ik zweef helemaal. Mama heeft me stevig vast en er kan niks gebeuren. Dat is mooi.
Verder ben ik vooral baby. Maar wel een baby die HARDE scheten kan laten waardoor m’n luier vol zit. En dat doe ik vooral nadat ik net een verse schone luier aan heb. Dat voelt beter. Ik snap dan ook niet waarom papa en mam dan ineens een frons in hun voorhoofd hebben!
Nee, het leven is goed,
grutte groet
Er is natuurlijk veel gebeurt in de afgelopen tijd en om eerlijk te zijn ben ik ook al veel vergeten. Wat ik niet vergeten ben is fietsen in de regen. Niet dat ik heel erg nat werd door de regen, want die werd tegen gehouden door mijn scherm, nee, het was het zitje van m’n stoeltje dat m’n kont nat maakte. Papa had wel handig een doekje neergelegd, maar dat doekje had keurig het water geabsorbeerd en doorgegeven aan mijn broek. Daar helpt een luier dan weer niet tegen.
Gisteren ben ik ook nog met mama gaan winkelen. Ik in de kinderwagen en zij duwen (we hebben het ook andersom geprobeerd, maar ze paste er niet in. Gelukkig ging het lopen al weer goed en heb ik leuk kunnen zwaaien. Misschien moet ik een cursus onlaain zetten, zodat Koning Willem Alexander de kunst af kan kijken. kaaikhoeikzwaai.nl of zo.
Ik vind muziek dus ook leuk en dan dans ik. Op K3 bijvoorbeeld. Vind ik best leuk en dat is niet erg, zolang je maar niet een onnatuurlijke hang naar roze krijgt.
Ik moest nog wel even ingrijpen bij Jay…. Hij had mijn boekje van de Koning ‘per ongeluk’ in z’n box. OK, het is hem vergeven, die dingen kunnen gebeuren en laten we eerlijk zijn: Het is een zeer goed boek!
Nou ja, kijk maar naar de foto’s. Ik zal niet meer spijbelen.
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 