Opstaan was een makkie, want mijn batterijen waren opgeladen door de zon.
Dat doet de zon plus vitamine D zeggen ze. Nou daar merk ik niet veel van. Wel van het water waar ik vanochtend inzat, want papa had besloten dat ik in bad moest. Er was niet een ‘directe’ aanleiding, gewoon omdat het maandag is en ik straks naar de crèche ga. Lekker fris.
Mama sliep nog want Jay was de hele nacht in de weer geweest. Met mama, want zelf kan hij nog niet veel. Dat zou op zich wel grappig zijn, als hij ineens naast m’n bed staat en hoi zegt. Maar ik denk dat dat nog wel even duurt.
Ja, dat denk ik ook. Voorlopig ben ik vooral heel erg baby die de afgelopen nacht behoefte had aan ‘clusteren’. Dat is een moeilijk woord voor knuffelen. Dat is normaal, als je heel lang in de buik hebt gezeten, waarin knuffelen een soort dagelijkse bezigheid is, heb je in de buitenbuikse wereld soms een terugslagje. Afgelopen nacht dus.
Maar als ik dan geknuffeld wordt is direct alles goed. Zo simpel is dat.
Ik ben ook naar het consultatie bureau geweest met mama. Een kort bezoekje om vast te stellen dat ik 3950 gram ben en meer dan 250 gram aangekomen ben in de afgelopen dagen. OK, dat klinkt niet veel, maar is toch maar even 7%! Beter dan een spaarrekening!
En Dzjez, ik ben blij dat ik je broer ben (en jij de mijne) ik vind het heel gezellig met je en vind dat je zachtjes en lief bent. OK? je lacht en zingt wel heel erg hard! Maar dat vind ik cool.
Ik zal eens kijken of ik vannacht ook moet clusteren, of dat ik genoeg geknuffeld ben overdag. Aan mama heeft het zeker niet gelegen!
Oh ja, dan is er nog het dilemma over mijn kleur ogen (typisch papa). Hij zegt dat ze nu al bruin zijn. Ik kan het niet zien of zeggen, want ik weet nog niet wat bruin is. Blond haar en blonde wimpers, dat staat vast! Kijk maar eens goed.
Trouwens, Siebe en Zelda zijn ook weer veilig thuis! Ze waren best moe na zo’n lange reis en hebben grote avonturen meegemaakt. Ik heb ze even gezien via FEESTAAIM. Vrijdag komen ze in het echt. Kunnen we elkaar zien.
Grutte groet
Deze ochtend was een fijne fietstocht naar de crèche. Lekker die voorjaarszon. En de crèche was ook leuk. Toen papa me kwam halen waren we buiten aan het spelen en, omdat Jorijn er niet was, ben ik alleen maar lieve Dzjez geweest en was er geen vrolijke-kwajongen-streek te bekennen. Trouwens dat hoort er bij.
Thuis heb ik met mama en Jay een fijn onderonsje gehad. Papa ging nog even winkelen, vandaar. Jay aan de borst en ik aan de lepel. Alles op en de yoghurt was van papa. Daarna hebben ‘de drie mannen’ nog even bij elkaar gezeten. Voor een leuke foto en om te knuffelen met Jay. vindt’ie fijn en heeft hij nodig. Voor een goeie nachtrust.
Net als ik. Dan groei je goed zeggen ze, dus een volle fles en een goeie nacht. Beter kan niet.
It wie wer in moaie dei.
[slidshow]