Als grote broer kun je soms geen dreumes zijn.
Vooral als Jay er bij is en begint te huilen. Dat doet hij als hij honger heeft. Maar hij is ook een behoorlijke luiervervuiler, dus moet’ie soms even wacht. Dat vind hij niet, leuk dus troost ik hem. Daar wordt hij rustig van. Zo ben ik. En hij op zijn manier.
Daarna heb ik voor de tweede keer ontbeten. De eerste keer was met papa en de tweede keer met mama. Tsja, als die aan het eten is dan lust ik ook wel een extra hapje brood. Haar brood. Het is gek, maar het brood van iemand anders smaakt altijd beter!
Ik heb papa niet veel gezien, want hij was ana het werk, maar toen ik hem zag leek het net of z’n hoofd groter was geworden…. En toen ik nog eens keek, leek het ook alsof hij grotere oren had. Gek hoe een mens in zo’n korte tijd kan veranderen!
Uiteindelijk kwam ik er achter dat hij naar de kapper was geweest. Tsja, veranderd het perspectief compleet.
Over perspectief gesproken, als je van beneden naar boven kijkt, is Dzjez een reus. Maar als ik op gelijke hoogte ben ook. Hij is eigenlijk gewoon m’n grote broer en dat zal hij altijd blijven. Ook als later blijkt dat ik groter ben dan hij. En dat weet je maar nooit.
In ieder geval drink ik er tegen aan om er voor te zorgen dat het daar niet aan ligt! Voor de rest slaap ik ook veel, want dan groei ik dus. OK, ik ga binnenkort ook minder slapen en leren draaien, zitten, kruipen en staan en zo, want dan kunnen we ridderdingen doen en zo.
Wat ik volgens lij ook gedaan heb is gelachen naar Olpa. Dat is de eerste keer en zeker op de foto!
Ik weet nog niet zeker wat ik doe en hoe ik het actief moet herhalen, maar het begin is er, en zoals met alle dingen, zonder begin is er niets. Ook geen einde.
Ik heb heerlijk in de buitenlucht gelegen. Dat is heerlijk, ik hou van de lente. En de zomer!
Ik ook! Ik heb de hele dag buiten gespeeld en heen en weer gelopen Als alle deuren open staan is et een heerlijk speelveld en als Olpa, Olma en mama er ook nog eens zijn, dan is er aandacht en blijdschap genoeg. Dan vermaak ik me zo!
ik had ook nog een toetje. Letterlijk, een toegift, ik mocht samen met Olma zelf de yoghurt op eten. Mijn mond, mijn tong, mijn maag en m’n hele gezicht heeft daar van genoten. En ik zelf ook. Sommige mensen kopen dure zalfjes om er jonger uit te zien, nou ik niet dus (ok, ik ben ook nog wel jong, maar toch!)
Oh ja, ik ben wle een beetje verdrietig, want ik ga Olpa en Olma een tijd niet zien…. Ze gaan op vakantie. 4 weken neer Duitsland en ander Verweggistanlanden. Met de caravan. Ik weet nu al dat ze met GROTE verhalen terugkomen. Ik heb ze belooft de blog teblijven schrijven. Zo blijven zij op de hoogte en heb ik iets te doen!
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 