Dat was mijn dag vandaag.

Rustig aan, maar wel veel beleeft. Ik heb een goeie nacht geslapen en niet veel wakker geweest, dat is goed voor mij en voor mama en papa. Ik kom langzaamaan in mijn plooi en wordt minder babietje en meer baby.

We kregen vandaag bezoek van Angelique, Danique en Luca. Dat was een verrassing, want ik had hen nog nooit gezien en zij mij ook niet! Dan is een bezoek de beste remedie. Ik kreeg een mooi kado voor als ik groter ben: Een Auto!

En Dzjez ook, maar daarover later meer.

Er zijn nog twee momenten die ik moet bespreken.

1. De lach
Ik zat heerlijk bij mama op schoot en we keken elkaar indringend aan. Dat is een fijn moment. Goed kijken is veel zien. En zeker als ik naar mama kijk, die is mooi om naar te kijken en toen moest ik ineens lachen.

Mama schrok zo, die kreeg tranen in haar ogen.
Dat hoeft niet hoor! Ik ga het echt nog wel vaker doen, dat beloof ik. Ik moet alleen eerst even begrijpen hoe dat precies werkt, de lach in m’n hoofd omzetten een lach op m’n mond.

2. De elektrische wipper
Dat is een fascinerend ding. Eerst lig je er gewoon in en dan gaat de knop om en bibber je als een oud mannetje. Daar boven op is er de interactie met de elementen die aan de boog boven m’n hoofd hangen. Als ik die aanraak, begint er een muziekje te spelen. Een baby zou van minder gestressed raken…

Niets is dan weer minder waar, want ik val gewoonweg in slaap. Het werkt dus toch.

Ik was dan weer vroeger wakker dan anders, 5 uur om precies te zijn, maar dit werd handig geblust met het restant van de melk door papa. Gelukkig voor mij sliep ik daarna lekker door tot 7 uur.

Ik werd wakker met de boze boog.
Dan trek ik m’n rug helemaal krom en ben boos.
Ik weet niet waarom. Soms denk ik dat ik dan vorige levens van me afschud.

Papa pareerde dat vandaag handig door me naar de badkamer te maneuvreren en me op te laten warmen in bad. Daarna had ik dan weer alle aanleiding mezelf onder de jam te smeren.

Ik kan ook ieieieieie zeggen en dan zie pas hoe groot m’n tanden zijn!

Vandaag was het crèche dag en daar kan ik kort over zijn: Het was leuk, ik heb 2 boterhammen gegeten en een half uur geslapen. Het was koud toen we heengingen en de zon scheen warm op de terugweg en het is gek wat de warme zon doet met je humeur. Je wordt er vrolijk van en energiek.

Ik hou van de zon.

Thuis heb ik met mama het kadoo vanLiek uitgepakt en het is ook een auto! Tuut-Tuut! Dat weet ik, net als Blup-Blup voor een vis. Ik stel die woorden een beetje uit, omdat ik het denken zonder woorden niet wil verleren. Het is iets wat papa al weer lang geleden heeft gezegd: Denken zonder woorden. Het is een kunst die baby’s en dreumesen hebben en kwijtraken zodra we woorden leren kennen.

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.