Na zo’n zonnige en ongelooflijk gezellige dag als gisteren is er altijd de day after.
En die is anders maar minstens zo mooi! Soms gaat er echt niks boven een lekker dagje thuis. Zeker niet als het regent en somber weer is buiten. Met z’n allen bij elkaar.
Z’n allen, dat is een hele groep en wij zijn dat. Een gezin. Mama is heel soms nog wel eens een beetje onwennig (het is ook zo snel gegaan) maar dan zijn Jay en ik er en hoeven haar alleen maar even aan te kijken en het is goed. Mooi hè!
Alles veranderd altijd en dat is maar goed ook!
We kregen vandaag een geboortekaartje.
Van een zekere Guusje en dat is de dochter van Serge en Tamara Gaus van mama haar werk! Ze is 1 maand en 4 dagen na Jay geboren. Op 1 mei (dag van de arbeid ;-)) en precies om 3.33 uur, ik bedoel maar. Hoe plan je dat. 3 x 3, hoe heilige eenheid kun je worden.
Maar Jay, is dat niet wat voor jou?
Dzjez!
Oelewapper, jij als geen ander weet toch dat een goeie relatie begint met een goeie vriendschap! Omgekeerd is het paard achter de wagen spannen en dat is alleen zin vol als je achteruit wilt gaan.
Eerst een keer op de geboorteborrel, dan kunnen we gezellig spelen en babyverhalen uitwisselen, want ik heb gehoord dat zij ook de tiepmasjiene van de kompjoeter ter hand genomen heeft om haar lotgevallen te beschrijven.
Uit het goeie hout gesneden zeg ik.
Trouwens, voor de rest van de dag heb ik het rustig aan gedaan. Daar ben ik goed in. Zeker na zo’n druk dagje als gisteren. Nou ja, eigenlijk doe ik altijd wel rustig aan.
Ik heb nog wel intensief geknuffeld met mama, dat is belangrijk. Knuffelen brengt energie over en dat is goed.
Ik heb veel gespeeld en mocht veel Bumba kijken. Nadeel van dat laatste is, dat ik geen maat ken. Het blijft namelijk mooi!
Gelukkig heeft papa ene nieuwe doos met Lego gewonnen en konden we een enorme trein maken!
Ik heb ook lang met BieBies geskyped (dat is Siebe). Fijn is dat. De afstand verdwijnt als sneeuw voor de zon en we kunnen gezellig kletsen. Wel een uur. Siebe stond op de kast (in de vorm van een iPad) en keek en luisterde gezellig mee. Hij was in Gent bezig met z’n eigen ding. Leuk!
En ik ben nog met mama gaan winkelen en we hebben een pot gekocht. We hebben ook een mini-bril. Daar heb ik op gezeten om vervolgens in de gang te plassen. Step-by-step-progress.
We waren vergeten dat veel mensen een brug maken en stonden en wel duizend auto’s in een rij. De andere kant op gelukkig. We zijn ook naar de AH geweest en…. jawel, ik heb weer veel mensen blij gemaakt. Sommige mensen zijn zo verbaasd als ik HO-HOOI roep dat ze een sprongetje maken en HARD beginnen en dan lach ik HARD terug en zij lachen nog HARDER totdat ze afgevoerd worden door de beveiliging….
Grapje!
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 