Soms kun je niet kiezen uit foto’s omdat ze alletwee een ander verhaal vertellen. Een fractie van een seconde, een wereld van verschil. Grappig hoe dingen kunnen lopen.
Ik denk dat dat het leven is, dat en het durven nemen van beslissingen. Uiteindelijk is dat ook gebeurd in een fractie van een seconde. Het ene moment denk je er aan en het andere moment heb je besloten. Een wereld van verschil.
En weet je wat het grappige is? Uit belangrijk onderzoek is gebleken dat die beslissing al genomen is voordat je zelf weet dat je die beslissing hebt genomen. Denk daar maar eens over na.
Niet te diep hoor, want dan raakt je brein in de knoop, maar ik lieg niet als ik dat zeg. Zoek het maar op!
Het was een fijne dag waarin we samen in bad zijn geweest! Voor de allereerste keer in ons leven. Ik hou van Jay en wil hem graag verzorgen en knuffelen.
Daarna hebben we naakt op bed gelegen en hard gelachen. Logisch want het was ook leuk! Vooral toen Jay ineens ging plassen. Op de foto hieronder denk je dat er niets aan de hand is, maar als je goed kijkt, zie je dat Jay net begint te plassen! HAHAHAHA!
Ja!, weet ik veel dat ik geen luier omheb?!
ik heb m’n hele leven al een luier om en kan plassen wanneer ik wil, dat is altijd zo geweest en nu ineens kan dat niet?
Gelukkig vind niemand het erg en is het dus gewoon grappig.
Ik heb vandaag een flesje van papa gehad en dat maakt me helemaal niet uit. Mama, flesje,als ik maar kan eten. Dan is het goed, plus het zit behoorlijk goed bij papa. Die heeft van de luie fauteuil benen of zo. Daar kan ik super ergonomisch op liggen.
Dat is fijn.
Ik word meer BABY en minder baby’tje. Ik zie dingen, reageer, lach al wat vaker, ik kan m’n hoofd al een beetje omhoog houden als ik op m’n buik lig, kortom: Het echte leven kan beginnen!
Als je zo naar onze foto’s kijkt, dan zie je al dat we ongelooflijke ridders in spé zijn. Kwestie van tijd!
En terwijl papa jou eten gaf, was ik met mama naar de Maxis en daar heb ik een man geslagen.
Mama schrok zich een hoedje (als ze hoedje op had gehad, maar dat had ze niet, dus is dit een metaforische uitspraak). Dat doe je toch niet?!
Maar hij vroeg er om hoor! Hij was begonnen! Bij de viskraam, voordat we de Albert Heijn ingingen. Toen stond mama een visje te bestellen en die man samen met z’n vrouw stonden achter haar.
Ik lachte naar hen en zij lachten terug en toen deed ik een ‘high-five’ en die man deed leuk mee! Gezellig dus. En toen we in de AH waren zag ik hem weer! Van achteren en ik wilde weer een ‘high-five’ doen.
De man draaide zich om, mama keek verschrikt en die man, die lachte HARD, hij herkende mij ook en z’n vrouw ook en ze waren zo blij om me weer te zien! Ik bedoel maar, in een fractie van een seconde is alles anders. En beterderder.
Ik leer trouwens meer en meer woordjes. Naast Vlinder, Olifant, Koe, Aap, Bal, Bloem, Auto, ToeToet, weet ik wat een Mol is een Papegaai, Nijlpaard, Auto, Fiets, Telefoon, Televisie, Koek, Boterham, …. eigenlijk te veel om op te noemen. Ik maak een woordspurt door alsof ik een woordenboek heb doorgeslikt.
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 