en ik oefen op Fjier en dat is een kwestie van tijd.
Van mij zijn geen foto’s vandaag, wat niet wil zeggen dat ik niet besta. Zonder foto’s besta je ook, alleen dan is het een herinnering. Een foto moet dan dus een herbuitering zijn. Het één zie je alleen van binnen en het ander kun je ook van buiten zien en dat is een stevig staaltje van dreumes logica.
Vandaag ging ik weer naar de crèche na een onrustig nachtje. Ik denk dat ik Siebe en Zelda miste. Als je zo’n gezellig weekend hebt gehad, is het wel even afkicken. Uiteindelijk heb ik goed en lang geslapen en maakte papa me wakker.
Ik doe dan net alsof ik al heel lang wakker ben en zeg snel: PaPa, maar m’n hoofd ligt nog op het matras, waardoor de eerst ‘Pa’ een beetje klinkt als Poeh en het tweede deel als Pa. Hij pakt me snel op en dan knuffelen we eerst en dan zoeken we mijn voetjes. En die hebben we (alweer) gevonden in de slaapzak.
Ik kan trouwens ineens tot 3 tellen. En misschien 4. Als je zegt tellen, dan begin ik met één. Zo ben ik.
Ik ben vandaag dan weer helemaal Jay. Maar wel een Jay die meer en meer lacht en reageert. Op mama, maar nu ook meer op Papa en Dzjez. Ik ben minder baby en meer BABY.
En ik maak ook meer en meer geluiden en beweeg heftiger en zie veel meer. Het gaat snel, geniet er nog maar wat van, want voor je het weet ben ik ook een dreumes.
Ik had ook een drukke nacht, waarin m’n maag de baas was. Die wilde melk! Mamamelk.
Mamamelk moet wel heel bijzonder zijn, want ik groei er van als kool en eet geen eens kool. Alles zit er in. Van de Vitamine C van sinaasappels tot en met Vitamine Mm, van Mmmm wat lekker.
Ik heb een mooie dag gehad op de crèche en heb veel gespeeld met Jorijn. Jorijn en ik zijn vrienden, mijn eerste echte vriend. Gelukkig hebben we een foto!
It wie wer in moaie dei!
PS: De bouwplannen van de Keverdijk zijn gecancelled! Nieuws volgt morgen….
Dzjez & Jay 