Ja er zijn nu 2 meneertjes. Meneertje Mannetje en Meneertje Heertje. Ik dus.
En ik kan telkens meer. Ik begin al zelfstandig te spelen met het speelgoedje in de box. Dat deed ik gisteren nog niet, dus ik ga met sprongen vooruit.
Ik ben een ochtendmens. In de ochtend ben ik wakker, heb ik veel aandacht nodig en slaap dus niet veel. Ik hou van lichamelijke warmte. En als ik daar genoeg van krijg, slaap ik de hele middag.
Totdat papa thuiskwam en mama weg ging om boodschappen en Dzjez te halen. Dat was een goed moment om wakker te worden en honger te hebben. Ik geloof niet dat papa het erg vind hoor. Een goeie reden om even samen te zitten en te knuffelen. Papa aait me lekker door het (weinige) haar en dat vind ik fijn.
En lachen doe ik ook. Van harte en veel.
Dat wil ik blijven doen want dat is goed. Met of zonder reden, gewoon doen. Ik heb van horen zeggen dat je daar vrolijk van wordt…
Meneertje Mannetje hier!
Ik heb een fijne dag op de crèche gehad die een verrassend einde had dus. Mama dus, die me kwam halen. Dat gebeurt niet vaak en dan is het een cadeautje!
Thuis had papa zich verstopt achter de verwarming maar ik schrok niet.Hij zat op mijn hoogte en dan mis je dat soort grote ‘objecten’ niet. Die zitten, liggen dan voor je neus.
Ik was op het randje van baldadig. Dat heb je zo aan het eind van de dag als je bijna 18 bent…. Maanden. Maar het ging goed en ik ik heb gebeld met Siebe. Papa had z’n naam al laten vallen en dan kijk ik onrustig door het voorraam en het achterraam. Skypen dus. Fijn om hem weer te zien en te horen en wéér zit hij niet achter de iPad! Gek hè!
Wat ik gisteren niet lustte, eet ik vandaag volledig op.
En druiven, alleen de yoghurt niet helemaal.
Met eerst Teletubbies, maar halverwege
Bumba.
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 