Gister ben ik er niet meer aan toegekomen iets te schrijven. Ik was in de auto op de terugweg uit Drachten in slaap gevallen en werd na 15 minuten wakker, om vervolgens 10 minuten voordat we thuis waren weer rustig te worden.
Dat had heel wat liedjes zingen, koekjes en rozijnen nodig.
Ik weet niet waarom. Iets te veel van het goede waarschijnlijk? We waren namelijk naar Drachten gegaan voor de verjaardag van Senn en Tessa. Het stomme was natuurlijk dat de zon in Naarden is gebleven. Het was best koud in Drachten! Maar wij zijn bikkels met verschillende gradaties Fries bloed en kunnen tegen de kou!
Er was een kleine glijbaan en daar ben ik zeker 20 keer opgeklommen en afgegaan. En ook hard gevallen, maar dat is dan m’n eigen schuld en dat weet ik. Dus geef ik geen krimp. Zo ben ik.
Ik ben ook op de trampoline geweest en ik weet dat je daar op moet springen. Senn is superbehulpzaam. Ik vind Senn een coole gast en kan niet wachten tot ik nog wat groter ben. Nu kunnen we al spelen, hoor, maar over een half jaar praat ik veel beterder dan nu en dan wordt het pas echt leuk.
Met Nynthe heb ik dat ook. We zijn bijna even groot! Als ik op m’n tenen staan. Ik zie ze ook op Vlieland straks. Dat wordt leuk!
Voordat we gisteren vetrokken, zijn we eerst nog een blokje gaan fietsen om en door Naarden-Vesting. Ik zit dan lekker in de bak en Jay ligt voor me en kijkt me lief aan (als hij niet slaapt). Er is veel te beleven en als ik straks alleen op pad kan, weet ik waar ik kan zwemmen, zitten, klimmen of ravotten. Plekken zat!
Voordat we gisteren gingen fietsen heb ik eerst in bed het boekje van Nijntje gelezen op bed. Ik laat dat weten door een gebaar met m’n vingers te maken (slaaiden) en Nijntje te zeggen.
Ik ben vandaag in bad geweest met papa. Niet dat papa er bij zat hoor, dat zou op een grote catastrofe uitlopen ben ik bang. Niet alleen past hij er niet in als ik er al in zit, de poten onder het badje zouden het in een mum van tijd begeven, mat als gevolg Badkamer aan zee.
Soms vraag ik me af of ik niet wat saai ben, maar dat is niet zo heb ik geconcludeerd. Als baby is het goed om veel te slapen, als je maar blij wakker bent. Dat ben ik dus. Zeer communicatief en lachvaardig. Als ik een gezicht zie wordt ik gewoon blij.
Ook op de BBQ. Dan zie je dat ik een grooote baby ben vergeleken met een andere baby. OK, die was nog maar 5 weken, maar toch!
Vandaag (maandag dus) ben ik met mama naar de winkel geweest. Grappig om te zien hoeveel mensen hun hoofd even om het hoekje van de kinderwagen steken. Als ik wakker ben dan lach ik of gaga-gagga-goe ik, want dat kan ik ook goed.
Voor de rest heb ik een goeie nacht gehad, en het grappige is dat ik dan overdag ook een hele goeie dag heb. Ik slaap of ben wakker en als ik wakker ben ben ik blij.
Ik was ook blij, want na een diepe slaap, waarin ik vanallesennogwat heb verwerkt, werd ik fris wakker. Ik had eigenlijk maar één doel en dat was mama en Jay zien, maar dat duurde een hele omweg van brood, melk, kleren aan en tandenpoetsten, maar toen was het dan wel zo ver! Lekker even knuffelen voor ik vertrek naar de crèche.
Ik had er zin in en begin direct te spelen met de blokken. Ik merk dan amper dat papa weg gaat.
We hebben vandaag gezongenen gedanst (dat doen we bijna elke dag) en dan laat ik zien wat ik kan. Handjes op m’n hoofd, draaien, wiebelen met m’n billen. En ik kijk heel goed wat de leidsters doen en dan probeer ik dat na te doen. Dat gaat heel goed, alleen die driedubbele pirouette met salto lukt nog niet zo goed.
Mama kwam me halen en ik was blij dat ik thuis was. Schnitzel en aardappeltjes van het blad van de tafelstoel, met Bumba en Hopla. Dat was een goed diner. Daarna met een groet glimlach en een flesje naar bed.
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 