Dinsdag was een fijne dag. En druk en mama had bezoek van Stephanie en dan is het eind van de dag zo voorbij en is er weinig tijd voor een blog.
Geen blog wil niet zeggen dat er niets gebeurd is, integendeel. Er is weer vanallus gebeurt. We hebben weer meer liedjes gezongen op de crèche. Bijvoorbeeld ‘In de maneschijn’ en daar ken ik alle bewegingen van en die doe ik dan ook lustig mee.
We hebben lekker buiten gespeeld op de crèche, want het was weer onverwacht lekker weer. Daar moet je misbruik van maken want de zomer is dit jaar niet scheutig. Bij een kien straaltje zon springen we in onze korte broeken en lopen als bezetenen in het rond om er maar niks van te missen!
Ik had een lange broek aan.
Een dunne weliswaar, met als gevolg dat ik zweetbenen heb en dat eindigt in m’n zomerschoentjes. Papa trekt altijd even gepast met zijn neus als hij ze uittrekt en zegt dan “Goed gedaan jongen!”
Thuis was dus Stephanie en die had een heel mooi cadeatje mee genomen voor mij. Krijt om op de nieuw gelegde tegels van papa te tekenen. Mama had gelukkig al een gezichtje getekend. Ze is een echte Jasja DaVinci. Dat worden nog mooie tekeningen….
Stephanie heeft smaak.
Dat heeft ze zeker. Ik heb een bordje gekregen van Barbapapa, jeugdsentiment zegt ze, “Wie zijn dat?” zeg ik. Ik denk dat het goed is dat papa of mama daar eens wat filmpjes opzoeken op joetjoep. Als het zo leuk is, wil ik dat ook wel zien. Zeker omdat ik er ook bestek van heb.
Ik heb lekker geknuffeld met Stephanie en we zijn naar de vesting geweest. Zij hebben zalm en filet Americain en ik melk.
Dat is wat ik altijd eet.
En toen we weg moesten mocht mama niet betalen! Dat is raar, of eigenlijk leuk. In dit geval was het gewoon een te drukke meneer op een te druk terras, omdat iedereen van de zon wilde genieten. Ik bedoel maar. Contradictio in terminis.
Maar goed, het was een fijne wandeling in de zon, wat wil je nog meer. Ik heb meer kleur op m’n gezicht dan een chocoladereep. Melkchocolade… Goeie voorbereiding voor Vlieland!
> WOENSDAG
Vandaag werd ik wakker en had zin om te knuffelen. Eerst aaide ik papa in z’n haar, toen mezelf en toen ben ik lekker op z’n schoot gaan zitten en heb gehangen en geknuffeld. Gewoon zitten, zonder boekje.
Daarna zijn we gaan eten en heb ik zelf de stoel naar de tafel geschoven. Zelf eten doe ik al tijden.
Daarna zijn we mama en Jay gaan wakker maken, want we gaan ZWEMMMEN! Fijn, zo reageer ik, ik doe alsof ik het snap!
Samen in de bakfiets er naar toe en Olpa en Olma waren er al. Gezellig, ik heb er zin in en kan niet wachten om er in te gean en wat denk je?
We zingen weer ‘In de maneschijn’! Ik bedoel maar, toeval bestaat niet. Lekker in het water en Jay ook. Ik ben niet bang, geen watervrees en spuug het water dat in m’n mond zit met een fontijntje naar buiten.
Ik mag van de kant springen en op een vlot. Balletjes gooien en lopen in het water. Het is een fijn avontuur. Zo fijn, dat wanneer ik er uit ben en m’n kleren aan heb, ineens dacht ‘Hey, ik ga nog even zwemmen!’ Gelukkig kon mama me nog net in m’n kladden grijpen.
Thuis ben ik best wel moe en ga uiteindelijk lekker slapen. Olpa en Olma passen op en Papa en Mama gaan even winkelen in Bussum. Als ze terugkomen, zijn we 3 haringen, een zak kibbeling en 2 korte broeken voor mij rijker! Een rooie en een spijkerbroek. Goed voor de zon!
Ondertussen heb ik een kras op mijn neus.
Van mama. Die heeft me per ongeluk met haar nagel over m’n neus gekrabd. Ze zeggen wel eens, wie zijn neus schendt, schendt zijn aangezicht…. Onzin, bij mij staat het goed en het doet m’n ogen gewoon beter uitkomen (foto volgt).
Ik ben heerlijk met mama gaan zwemmen. Lekker drijven in het water, heerlijk. Alleen het aankleden vind ik minder leuk. Door die vochtige lucht kleven de kleren zo en gaan ze moeilijk aan! OK, papa heeft z’n best gedaan en onderweg terug in de bakfiets sliep ik al weer lekker.
Die bakfiets is een uitkomst en we gaan er nog veel plezier aan beleven.
Ik ben in de middag met mama naar één of ander straatfeest bij ons achter geweest. Super gezellig! Ik heb gespeeld en getekend en gekleurd en ik ga daar een grote prijs mee winnen. Ik denk dat ik nog nooit zo mooi gekleurd heb.
Ik heb ook rechtstandig trap geklommen. Als je goed luistert, hoor je de mond van mama open vallen. Ik ben wel 8 keer op en neer geweest. Ik kwam er achter dat de rolstoelbaan geen glijbaan is. Niet zonder wieltjes!
Boven heb ik vrienden gemaakt met een man die daar hard aan het werk was. Ik heb hem een hart onder de riem gestoken en daarna hard Doei en Bye, Bey geroepen. Ik heb ook nog even op de wip gezeten.
De afsluiter was samen met mama en lieve Jay op de bank gezeten. Ik aai en kus Jay dan spontaan. Ik hou van Jay.
Oh ja, dat was nadat ik nog even ‘geboefd’ heb. Ik heb namelijk mama haar tas leeggehaald en haar portemonnaie… Ach ja, alles voor de ontdekking zeg ik!
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 