Vandaag stond in het teken van de Jaarmarkt en dat begon met regen.
Daarom stonden we dan ook helemaal klaar in de opening van de terrasdeuren, te kijken en te wachten. Arme kraampjes, die staan helemaal klaar, te wachten op mensen, maar die wachten op de regen die stopt;
Op de buienradar kon je zien dat de regenwolken niet lang gingen duren en inderdaad. Dat klopte. Ineens stopte het en brak zowaar de zon door! Dus wij er op uit. Zoo leuk! We hebben lekker gewandeld en ik zat in m’n buggy. Dan kan ik lekker om me heen kijken.
Op een gegeven moment kwamen we bij een mevrouw bij een kraampje en die had kleren voor een duppie. €0,10 en dat is geen geld, en wat denk je? Allemaal mijn maat. Ik heb naast een paar ‘gwoon’ leuke dingetjes een authentiek gebreid Peruaans vest met daarop schapen en wolken geborduurd en een plastic Peruaanse rits. Oh ja, en en zomerschoenen. Totaal: €1,- Goeie deal zeg ik!
Toen waren daar ineens Olpa en Olma. Dat betekent lachen! Ik ben met Olpa bij de brandweer gaan kijken. Mooi hoor. Kinderen mochten met de brandweerspuit op een huisje spuiten. Ik dacht, ik ga kijken. Die brandweerman met een sateetje in z’n hand schrok zo erg, dat het stokje in de lucht vloog! Maar niks aan de hand.
Toen was daar ook ineens Beppe! Die had eerst met Zelda wat gegeten en stond ook ineens in de gezellige mensenmassa en muziek.
Wat kan ik zeggen, ik hou gewoon van muziek! Lekker dansen. Gelukkig hadden we die ochtend al even geoefend. Zelda en ik en toen ging het al goed. Bij de echte muziek was het dus een makkie voor me. Ik wilde zelfs op het podium klimmen, mee doen denk ik! Uiteindelijk is dat niet gelukt, maar ik kreeg wel de aandacht.
En van al die aandacht wordt je moe! En dan slaap ik wat. Zo gaan die dingen.
Ik ben ook heerlijk mee geweest. Ik in m’n bak en op de achtergrond muziek en gebabbel. Ik vind dat leuk en het leidt me niet af. Ik slaap wanneer het moet en kijk om me heen als er weer een vriendelijk gezicht boven de kinderwagen hangt. En dat gebeurt regelmatig….
Aan het eind van de dag zitten we gezellig bij elkaar op de bank. Ik bij Dzjez in de armen. Vind hij leuk, vind ik leuk. Ja, we zijn echte broers, en zoals met alle dingen. Een goed begin….
Geldt trouwens ook voor Zelda. Ook een duidelijk bloed en spirituele band. Moest zo zijn, denk ik, en dan gebeurt dat ook. Mooi hoor, hoe die dingen gaan.
Ik ben een makkelijke baby en zo’n dag als vandaag kun je mij er goed bijhebben. Alleen in het begin van de avond heb ik reuzenhonger. Dan moet ik me voldrinken voor de nacht en rekening houden met de groei. Want dat moet ik ook nog.
Ja, dat moet je zeker, want er is nog veel te beleven.
It wie wer in moaie dei.
Erg leuk verhaal, wst kan jij leuk schrijven 😉