Dan is het mama’s eerste werkdag en Jay’s eerste crèche-dag, dan zou je denken dat ik het maximale uit de nacht haal. Of hopen dat ik dat doe. Nee dus, ik wer de eerste keer wakker op 10 voor 5, daarna om half 6 en toen om 1à voor 6. In ieder geval was ik op tijd.
Het was een beetje op het randje, opstaan en gezellig zijn, ontbijten en zo. Misschien heeft dat te maken met een beetje vroeg opstaan. In ieder geval, ik heb al m’n brood opgegeten en zelfs nog een paar sinaasappelstukjes…. Goeie start dus. Maar daarna was het een beetje raar.
Mama ging weg. Weg? Dat ben ik niet gewend! Normaal ga ik weg en blijft mama thuis.
En wat dacht je van mij, ik kan me niet herinneren dat ik dit ooit meegemaakt heb zo vroeg in de ochtend. Normaal zitten we gezellig bij elkaar, knuffelen en drinken en slapen en zo, maar vandaag dus niet.
Dzjez heeft zitten zwaaien voor het raam en ik probeerde nog overeind te komen, maar aangezien ik baby ben en nog niet zo goed overeind kan komen of zitten, bleef ik liggen.
Ja raar, maar goed, ik ben een expert in zwaaien, dus dat heb ik maar gedaan ook. Daarna hebben we nog wat gelezen en rondgehangenen daarna zijn we samen, ik Dzjez en papa in de bakfiets gegaan.
Leuk! In de bakfiets is altijd leuk. Of het vroeg is of niet, maakt niet uit, en we hadden de kap er over. Mama had melk gekolfd en klaargezet, dus dat was gecoverde.
Ik lag relaxed, terwijl Dzjez relaxed tegenover me zat. Het verhaal was duidelijk. De dag der dagen is aangebroken, ik ga samen met Dzjez naar de ridderopleiding in de Vesting. Ogen en oren open dus. Dat is duidelijk.
Het was een mooie rit zonder problemen en een mooi uitzicht en ineens waren we daar. Ik moest zelf lopen, want papa moest Jay en de tas dragen. Ik kan dat perfect natuurlijk. Ik liep voorop, deur open en naar binnen. Voor mij is de routine simpel. Jas uit, naar de dozen, doos pakken, open maken, spelen.
Ik werd overgenomen door een leidster en die zei ‘ooh’. Dat is een goed begin. Ik heb direct gelachen, ik kon niet anders, want ik ben zeer communicatief ingesteld en ze had een vriendelijk gezicht. Ik had er zin in. Ik heb nog gelachen en gezwaaid (in gedachten) naar papa en dat was het begin van de eerste dag.
Het was een goeie dag. Ik heb ongelooflijk veel gedronken en heerlik geslapen. Things as usual dus.
Ik heb ook een mooie dag gehad maar was blij dat papa weer kwam. Ik heb me goed gehouden bij het weggaan, bij het rijden door de vesting en bij het uitstappen. Na het ophangen van m’n jas ging het mis. Ineens was ik h e l e m a a l klaar.
Nadat papa me vriendelijk de kamer had binnengeleid viel ik op de grond en ben eigenlijk niet meer gestopt. Het is me gelukt om het vol te houden totdat mama thuis was en daarna was ik echt klaar. Geen eten, geen yoghurt, gewoon als een achterover gebogen plank naar boven, met lichte aandrang de slaapzak aan en de eerste slokken met tegenzin. Daarna ging het goed.
Nadat ik even in bed lag besefte ik me dat die eerste 270 ml niet genoeg was (dat en ik wilde mama nog even zien), dus nog 90 ml en daarna was het goed.
Ik was gewoon vooral mezelf. Ik heb een fijne dag gehad en vind de leidsters errug aardig. Ze wisten alleen niet wie mij het flesje moest geven. Allemaal vonden ze het blijkbaar leuk om te doen… Dus heb ik maar veel flesjes gedronken dus.
Uiteindelijk ware we wel moe.
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 