Vandaag hebben we ze weer gezien.
Gisteren kwamen Siebe en Zelda, vandaag hebben we Irene, Noa en Quin gezien. Voor mij was het de tweede keer, maar ik was ze al weer een beetje vergeten, en voor Jay de allereerste keer.
Gek is het wel, want in mijn buik heb ik wel direct zin om te knuffelen, maar toen ik Irene zag vond ik het wel een beetje eng. Dat is dan van in m’n hoofd naar in het echt. Uiteindelijk wel hoor.
En het was een combi, want het was bij Philine, Lauren en Evelyn en Menno en Beppe was er ook.Een grote familieverzameling uit alle hoeken van de wereld. Gelukkig spraken ze allemaal Babiesch en begrepen we elkaar fantastisch.
En we waren op de fiets, dat maakt het een extra avontuur. En we hadden ook nog superweer weer. GENIETEN dus.
Mama kwam later met Jay. Die moest zijn wandelwagen mee om in te slapen natuurlijk.
Ik heb minder rationele schroom bij het zien van zoveel mooie mensen en ging direct babbelen met Irene en lachen. En dat vonden we alletwee heel leuk! Later ook met Janine, Beppe, Noa, Quin. Leuk is dat lachen en blij zijn!
Ze heeft ook even naar m’n oog gekeken en allemaal positieve energie gestuurd. Morgen is het vast beter. Morgen komen ze ook nog even langs en we gaan ze lang zien op Vlieland.
Ik was weer behoorlijk Zen en heb me goed vermaakt. Grappig dat Irene mij nu ziet en Dzjez ook pas voor het eerst een paar maanden later zag. Ik ben nu 3 en Dzjez was 7 maanden. Ik zal eens vragen of ze de eerste keer Dzjez nog kan herinneren.
En Zelda, wat een fijne zus is dat. Die zorgt goed voor me en kan knuffelen als de beste. Blij dat ze er is:
Ik heb me veel en aan alle kanten vermaakt, ondanks het feit dat ik niet veel geslapen heb en voor het eerst had gepoept en de hele dag op het randje van kribbige slaap en uitdagende uitbundigheid balanceerde.
Ik bedoel, zo veel plezier-en gek-doe-mogelijkheden om je heen, dan kun je haast niet anders. Dat plus taart in overvloed. Daar heb ik me dan ook bij verschillende slachtoffers te goed aan gedaan. Ik ken namelijk het woord ‘taart’ en wijs dan met lieve ogennaar het aanrecht of schoteltje. Gegarandeerd dat ik dan weer een hapje krijg.
Die uitbundigheid vertaalde zich ook in waterpret. Er stond namelijk een gigaaaantische bak met water waarop het label Dzjez stond. In grote letters. Dan ben ik de beroerdste niet en ga er mee spelen en spetteren. Mooie hè! Vond mama ook. Die heeft een simpele opvatting. Wat vies is kan schoon, wat nat is kan droog, maar een gemiste kans van plezier is gemist….. Ik bedoel maar.
En op de trampoline met Siebe. Die doet dan wel voorzichtig, maar ik weet dat hij alle kanten op salto’s kan doen en andere halsbrekende toeren. Nu dus niet. Gelukkig maar!
Goed, er is veel gebeurd en dat maakt lang schrijven vermoeiend. Geniet van de foto’s en de filmpjes.
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 