Gisteren was weer een drukke dag.
Mama was al weg toen wij opstonden. Eerst was het Jay, ik hoorde hem, maar deed net alsof ik sliep en toen papa klaar was met hem, stond hij ineens in mijn kamer. Ik schrok er een beetje van! Maar deed net alsof ik het normaal vond.
Ik weet net zeker of mijn luier en romper daarvoor ook al doorweekt waren, in ieder geval waren ze doorweekt genoeg om een doordeweeks badje te krijgen.
Ach ja, skinny-dipping in the morning is nooit erg vervelend en Jay zat rustig beneden, dus geen probleem.
Na een goeie boterham, samen naar de crèche in de bakfiets. Het was ene goeie dag, ik heb goed gegeten en toen papa en Zelda ons op kwamen halen waren we wel klaar. Die hadden zich ingeschreven bij de bieb en een enorme stapel boeken opgehaald! Leesvoer te over, maar Siebe had z’n eerste, engelse (!) boek al uit toen ik thuis kwam.
En oh ja, de bakfiets had een kastje, én een slot, én een nieuwe koplamp op batterijen én hij fietst beter dan ooit!
Maar omdat er vanalles en nog wat te doen was, papa en Zelda en Siebe zijn na het eten gaan skaten, was er weinig tijd voor een lange blog! Pfff, dus. Niet erg zolang we het ons maar herinneren, en daar zijn dan weer foto’s voor.
Vandaag was zwembaddag en deze keer extra extra bijzonder. Niet alleen was het vrij zwemmen omdat het de laatste keer was, er waren ook koekjes en zo. Niets mis mee.
Net als met de zwembandjes, die geven me het gevoel alsof ik Koning Neptunes zelf ben! De heerser over de zeven zeeën, nou ja, in dit geval het zwembad. Ik heb heerlijk gespeeld met Siebe en Zelda en op een vlot gezeten en in een rubberboot. En op de kant zaten Olpa en Olma gezellig mee te kijken.
Ik heb ook heerlijk gezwommen. Ik krijg soms eenbeetje het gevoel alsof ik in de binnenbuikse wereld terug ben. Een beetje, want ik vind de buitenbuikse wereld veel te interessant om in te zijn.
Het is superfijn dat Siebe en Zelda er zijn, want dan is er altijd een paar extra armen om mee te knuffelen.
Zulke dagen, samen met Olpa en Olma, vliegen voorbij.
Oh ja, ik had ook nog een cool pakje aan. Een pakje met ogen en berenvoeten. Als je er niet op bedacht bent schrik je je te barsten! Ik wel, van mezelf nota bene!
Waar ik ook van schrok was de wel enorm volle luier. Zo vol dat het letterlijk de spuigaten uit loopt. M’n rug en benen zaten er onder. Niet iets dat met een simpel doekje schoon te vegen is. Dat vergt meer. Een badje op klaarlichte dag!
Zelda durfde me niet eens vast houden. Papa trekt zich daar dan weer niks van aan. Hij heeft op een boerderij gewoond… Zal dat zijn zeker!
Ik heb lekker gespeeld met Siebe en Zelda en we hebben de zelfde humor. Van wie zouden we dat hebben?
Uiteindelijk hebben we lekker gegeten en toen was ik er ook wel klaar mee….
It wie wer in moaie dei.