Vandaag was het weer voor een bril, want de zon schijnt. In de lucht, maar ook in mijn hoofd, want het leven is mooi.
Was ik ‘vroeger’ niet echt te vinden voor brillen of andere accessoires op mijn hoofd, tegenwoordig doe ik het zelf. Zelf dingen doen is altijd leuker dan wanneer iemand anders het doet.
En Dzjez is niet de enige met een zonnebril, alleen ik heb het dan weer niet zelf opgezet. Ik ben bebrild, door ‘iemand’ wiens naam niet genoemd zal worden.
En het was een spectaculair begin van de dag. Zelda is berooft….
Zoals elke dag, begon vandaag ook met ontbijt. Zelda had voor zichzelf een minutieus samengesteld ontbijt bedacht. Met een boterham met confituur. Een heerlijk stukje suikerbrood.
Ze had ook bedacht om het achter in de tuin op te eten. Lekker in het zonnetje, achter in de tuin, met de zee ruisend op de achtergrond en net toen ze ging zitten, kwam ze er achter dat de bank nat was.
Eerst even droog maken dus. Toen ze eindelijk klaar zat en haar eerste hap wilde nemen, besefte ze dat ze nog geen drinken had…. OK, even terug naar de keuken om melk en jus te halen. En toen ze terugliep zag ze gezellige meeuwen vliegen, wat een prachtig en pittoresk plaatje.
Maar wat was dat?! De meeuwen hadden iets in hun bek! Nee, hè! Daar ging haar ontbijt en ik heb Zelda nog nooit zo beteuterd zien kijken en mama…. Mama had de gele randjes om haar neus van het harde lachen! Toelachen in dit geval, niet uitlachen, laten we duidelijk zijn daarin. Gelukkig waren de meeuwen in de tweede ronde kansloos!
Ik heb vanochtend ook nog lekker gedanst met mijn nichtjes (daar heb ik er heel veel van!) op “in de maneschijn” en “Hoofd, schouders, knie en teen”. Briljant spectacle!
Ik ben ook weer naar het strand geweest en daar voel ik me vrij als een vogel. Ik heb er ook veel gezien en volgens mij was er ook één van de meeuwen die de boterhammen van Zelda heeft gejat (net als bij Dikkie Dik!).
Ik heb met Siebe in de duinen gespeeld. We zijn er vanaf gerold, dat is één van Siebe z’n lievelingsdingen, dus vind ik het ook leuk! Ik ben niet in de zee geweest. Had ik geen zin in vandaag.
Ik ben met mama gaan fietsen in de bakfiets en lag lekker op m’n rug in de MaxiCosi. Zo kon ik mooi naar de zon kijken en de meeuwen…. Hey, die ene ken ik!
Uiteindelijk zijn we naar de camping gegaan en daar heb ik dag gezegd tegen Iris, die had een heel mooi schilderijtje gestuurd als kaartje. Ik bedoel maar, dat is slim, want die hang je direct aan de muur!
En de rest van de familie was er ook! We zijn in de tent van Evelyn geweest en ik mocht iedereen even goed en van dichtbij bekijken. Dat is het voordeel van baby zijn. Je kunt mensen goed in de ogen kijken.
En ogen zijn het venster naar de ziel, zeg ik altijd maar.
Leuk is dat toch zeg! Al die familie om ons heen. Dan is er altijd iets te doen.
It wie wer in moaie dei.
