En dan is het in eens zo ver: We gaan weg.
Van schrik zat ik tot aan m’n nek onder de poep en moet ik onder de douche. Ik heb iets met douchekoppen en waterstralen. Ik vind ze niet leuk en kijk bang omhoog. Gek hè! Ze doen niet pijn of zo, maar het idee dat er een lelijke douchekop is die me nat spuit, vind ik niet leuk.
Toen we bij de vertrekhal stonden, deden Quyn en Zelda iets heel grappigs met hun handen. Zo leuk om naar te kijken. Daarna ben ik wat gaan wandelen met Beppe om de tijd te doden (dat is best moeilijk, tijd doden, want waar zit die eigenlijk?)
Ik lag lekker op m’n kleed om me heen te kijken. Voor mij is het de allereerste keer dat ik vertrek van vakantie. Sowieso zijn er veel dingen de eerste keer, maar mij hoor je niet klagen.
Integendeel, ik ben een babbelaar. Ik maak de hele tijd geluidjes en lach me suf!
Toen alles ingepakt was reden we samen, Dzjez en ik, Mama en Beppe, naar de boot in onze respectievelijke vervoermiddelen.
Bij de boot hebben we van iedereen afscheid genomen en dan…. op de boot! Ik heb vooral geslapen. Die frisse zilte zeelucht hè!
Ik mocht ‘vrij’ rondlopen. Nou ja, vrij, ik mocht NIET in de lift en NIET door de schuifdeuren. Verder was ik een beetje lastig, want eigenlijk moest ik slapen, maar kon ik niet, want er was geen bed en te veel te beleven. Dat zorgt duidelijk voor een kloof tussen de huidige en de gewenste situatie.
Op de wal, ging ik met papa mee naar de auto en voor dat we bij de auto waren, sliep ik al. Papa heeft me slapend in de auto gedaan…. Ik bedoel maar.
En toen waren we thuis. Dat is ook wel weer fijn hoor!
<<<Zaterdag, de dag na de vakantie>>>
En na de vakantie komt de dag na de vakantie. Toen ik opstond met papa zei ik al Piebe, ‘Eld’, Beppe, Mammmmma en Jay, maar die lagen nog te slapen.
Grappig om te zien hoe snel ik weer gewend ben aan ‘thuis’ zijn. Alsof ik nooit weg ben geweest. Ik heb lekker een boterham gegeten, nadat we die eerst hadden gekocht, nadat ik eerst in bad was geweest, nadat papa had geconstateerd dat een volle poepluier niet per definitie heel hard moet stinken.
Daarna ben ik bij mama en Jay geweest en we waren allemaal even blij elkaar weer te zien! Wij zijn hetzelfde, op een andere plek.
Enfin, de boterham met appelstroop smaakte heel goed en toen waren daar Siebe en Zelda ook. Ik heb niet gemerkt dat Beppe niet mee was. Geen drama dus.
Samen ontbijten in het weekend betekent MUZIEK, dus we hebben een swingend ontbijt gehad. Lekkerr en gezellig.
De rest van de dag hebben we gespeeld en heb ik een GOED lang stuk geslapen, werd opgehaald door Zelda, we hebben in de speeltuin gespeeld, ik heb m’n handen heel vies gemaakt met de wielen van de auto van papa.
Mama ging aan het eind van de dag naar een grote modeshow, dus waren we met alle kinderen thuis, en papa. Siebe, Zelda en Papa zijn Monopolie gaan spelen en ik liep lekker rond, zat op schoten, heb wat chips gegeten en ineens ging het licht UIT!
Geen eten, geen zin, geen yoghurt, geen zin, geen pyjama, gen zin, maar dat heeft geen zin, want papa trekt dat en de slaapzak toch aan en den flesje. Het enige soelaas van een moment zoals dit.
Ik was nog steeds weer goed gehumeurd en heb lekker gebabbeld en gekird met Siebe. Ik moet oefenen hè, want later moet ik praten ook. Nu begin ik dus al vast te oefenen:
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 