Het was weer een mooie synchrone start van de ochtend deze ochtend.

6 uur ging de wekker, Iets voor zessen had Jay gedronken, 2 minuten over 6 was ik wakker en tegelijkertijd Jay. Ik kon nog even zoetgehouden met niet zulke lekkere melk en Jay met de pink van Papa. Ik had er om 11 over 6 genoeg van en toen heeft mama het nog geprobeerd met water. Uiteindelijk werd het vroeg een badje.

Nadat mama weg was en ik eigenlijk alleen maar m’n jas aan wilde en dat ook veelvuldig duidelijk heb gemaakt door Jhass, Jhass te roepen, gingen we tandenpoetsen Jay halen. Niks Jassan of weggaan. Jay kletste er wer lustig op los!

Ja dat deed ik. Ik kreeg weer praatjes na het gevecht met papa om een druppel zalf in mijn oog te krijgen. Zowel ik als mijn oog waren het er niet mee eens. Toegegeven, het is bijna helemaal beter, dus.

Nadat we in de hobbelende bakfiets naar de crèche waren gegaan, heb ik vooral geslapen en gegeten. Er was zelfs lichte paniek toen bleek dat aan het eind van de flesjes, ik nog een beetje dorst had. Gelukkig won de slaap het van de dorst en werd ik wakker door papa die me optilde.

Ik pas nog maar amper in die wieg, zo groot ben ik al!

Thuis had ik weer een reuzedorst en maakte veel kabaal, terwijl papa de melk uit de diepe vriezer ontdooide. ’t Is het weer hè!

Thuis ben ik snel in mijn routine gedoken. Carvan Cevitam helemaal opdrinken, wat een dorst heb ik dan. Daarna eten en Nijntje. Een beetje weerbarstig ben ik dan wel hoor, maar als ik zelf m’n yoghurt mag opeten ben ik blij.

Daarna nog wat rondlopen en spelen een enorme stinkende poepluier produceren en dan is het weer tijd voor een welverdiende slaap!

It wie wer in moaie dei