Deze ochtend gingen we naar Philine, Lauren en Evelyn en dat was een leuk bezoek.
In de bakfiets er naar toe, lekker in de zon, hobbelend door de straten van Naarden en in m’n hoofd klonk een liedje.
Lekker op de schommel en spelen met de meiden en lekker Dzjez zijn, dat is iets waar ik tenslotte het beste in ben. Logisch, want ik ben de enige in de wereld die Dzjez heet! Dat is altijd handig, totdat ik m’n hoofd stootte tegen een la van het aanrecht doe open gedaan werd door Lauren en ik daar zo nodig tegen aan moest lopen. AU! Van boosheid schopte ik tegen een auto en dat lucht op (en doet dan weer pijn aan m’n teen!).
Al met al vond ik het een goed en zeker herhaalbaar initiatief. Leuk gezellig en dichtbij, ideaal!
Ik vind het fijn bij m’n nichtjes en weet nu al dat ze later als ik groter ben (en zij nog groter) ze op me gaan passen. Dat belooft nu al gezellig te worden.
Toen we thuis waren had ik geen tijd om stil te zitten, want voor ik er erg in had waren ik en mama al weer op weg. Op weg naar Swifterband, naar Guusje en Tamara. En het was op een grote boerderij zonder beesten, alleen een grote hond (en dat is logisch).
Het was leuk haar te zien, nog een baby net als ik, alleen ben ik 5 weken ouder en dat zie je wel natuurlijk. Kwestie van tijd zeg ik, met een grote schaterende lach. Dat doe ik eigenlijk de hele middag. En avond ook. Ik ben een schateraar (eigenlijk grappig, daar zijn geen woorden voor. Iemand die lacht is een … iemand die schatert is een … Ik bedoel maar).
We zijn er ook heel lang gebleven, tot wel 5 uur of zo. En dan terug naar Dzjez.
Ik ben eerst even DIEP gaan slapen en nadat m’n slaapzweet opgedroogd was, heb ik eerst gewinkeld.
Op een gegeven moment werd ik aangehouden door een grote, donkere politieman, omdat ik met een volle winkelkar de winkel uitliep. Wist ik veel? Enfin, direct in de boeien en naar zo’n achterkamertje, na een intense verhoring en veel ‘ik wist het niets’ en ‘sorry’s’, lieten ze me weer gaan…
OK. het HAD kunnen gebeuren, want ik liep wel de winkel uit met kar, maar er zat nog niets in. En papa kwam me snel achterna om uit te leggen dat de winkel binnen was.
Daarna zijn we in de speeltuin gaan spelen. Ik maak dan een rondje via schommel, draaimolen, de wipwap, de ringen (lekker hangen tot je valt), de evenwichtsbal en dan de glijbaan en dan ‘het-op-een-lopen-zetten-richting-de-winkel’. Dat is geen toestel, maar wel leuk.
Ik ben de trap opgelopen zonder handen (dan is het wel weer een toestel), op blote voeten, want die lagen aan het begin van de speeltuin.
Toen ik uitgespeeld was, naar huis en in het buitenbadje en lekker gespeeld totdat mama thuiskwam. Toen hebben we lekker gek gedaan en gegeten en gespeeld en met Jay. Uiteindelijk, onder de yoghurt en een grote glimlach naar bed.
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 