Deze was mama vergeten te sturen, maar vat goed m’n stemming samen: Relaxed. Maar omdat het onze blog is staat hij er nu op. Zo gaat dat.
Ik was wat brommerig, want zag dat mama haar schoenen aan deed en dan wil ik ook m’n Noenen aan. En als dat niet gebeurt, brom ik dus.
ik werd gelukkig afgeleid door een pet die papa opzette en een bril en toen kwam mama er ook nog bij staan en voordat we het allemaal wisten waren er de bleusfoto’s gemaakt.
ik ben benieuwd of ik later ooit nog iets met muziek ga doen. Alles kan, met een beetje talent….
Of ik, in ieder geval ben ik wel een praatjesmaker, ik blijf onbegrijpelijke dingen zeggen. Als die dingen straks echte woorden zijn, denk ik dat ik oren van hoofden ga praten.
Nu is dat vooral Dzjez, die babbelt ook wat af, totdat hij in de bakfiets zit en we gaan rijden. Dan is hij best stil.
Dan kijkt hij naar mij en rammelt met de rammelaar (daar ist’ie voor, hè!) totdat we op de crèche zijn.
We waren de eersten en er was een man die brandblussers maakt. Zo warm was het!
Ik heb een nieuwe vriend: Douwe. Hij is iets ouder dan ik, maar we vullen elkaar goed aan. De hele dag hebben we gespeeld. Ik was er moe van!
Thuis heb ik dan ook een heel potje opgegeten én yoghurt. Tijdens de yoghurt kwam mama, dus was er nog extra gezelligheid in de derde helft.
Dat rekt de avond altijd nog even ten goede, tot het moment van de bedgang…. Met beide armen omarm ik dan ook dat moment.
Nadat Dzjez in bed lag, moest papa nog even een grap met me uithalen. Een ovenhandschoen op m’n hoofd. Laat ik nou net een belachelijk filmpje van hem gevonden hebben….
Oh ja, ik slaap met 2 vingers in m’n mond. Net als mama blijkbaar. Eens kijken hoe lang ik dat vol houd.
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 