Dat komt omdat ik een ruime dreumes ben en snel aan het ontwikkelen en m’n emoties leer kennen. Dat is een beetje duwen en trekken op hetzelfde moment en het gevolg is dat je met verlies van veel energie op dezelfde plaats blijft staan.
Als ik niet bezig ben met dreumessen ben ik aan het spelen. Niet alleen, maar ook met Jay. Ik lees hem bijvoorbeeld voor en aai hem over z’n hoofd. Dat vindt’ie fijn en ik ook. Hij is een coole gast. Wat is het toch mooi, zo’n broer.
Hey, ik zeg amen of eee-men! Ik heb dat ook. Ik vind het fijn dat je dat doet en me voorleest. Ik wordt er vrolijk van. Ik ben zeker nog geen dreumes, maar wel al een baby+. Ik ben een echte draaikont, maar wel een beetje in m’n overgang.
Een beetje wat Dzjez heeft, maar dan anders. Ik denk dat het gewoon ook wat druk is. Ik zal eens proberen boven te slapen en zo een ritme op te bouwen.
Ach ja, alles meemaken, dan is het goed, want te weinig meemaken is ook maar saai.
Saai is nooit grappig.
Huilen ook niet, maar het was gewoon nou eenmaal hoe ik me voelde. Dan staat het huilen me nader dan het lachen en het grappige is dat ik niet echt onvrolijk ben. Het ligt vast aan het weer!
Ben nog met papa naar Bussum gefietst om het koffiezetapparaat weg te sturen. Dat is namelijk stuk en met koffieleuten zoals papa en mama is dat ook nooit grappig! Gelukkig is het binnen de garantie en gelukkig, ze hebben nog één. Een andere…. Er kan dus gedronken worden. En dat is belangrijk.
En er zat nog een leuk staartje aan.
Papa moest ook nog een boek naar de bibliotheek brengen en ik heb toen boeken ontdekt. Het was mijn eerste keer in de bibliotheek en ik ben nu al verslaafd. Spontaan heb ik 4 boeken meegenomen. Boeken met een staartje dus, boeken van Muis!
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 