Vandaag was een bijtankdag.
Na heel veel slapen gisteren, had ik vandaag behoefte aan Manja, Ouwe, Puck, Julia, Wouter, Nina, en alle anderen. Dat is ook een soort bijtanken. Geestelijk bijtanken, nieuwe indrukken opdoen en uitwisselen, dat doe je het best met vriendjes. Dan leer je van elkaar en je kunt nog eens hard lachen ook!
Ik vind dat ook. Ik mag er de hele tijd bijzitten en drink meer melk dan mama kan kolven. Ik bedoel maar. Langzamerhand begin ik te begrijpen wat zitten is, maar benen en staan zit nog niet in m’n repertoire. Gek hè!? Komt wel.
Papa kwam ons halen en gelukkig was Dzjez voldoende bij de pinken om mij niet te vergeten. Jay, Jay, Jay! roept’ie dan en papa gaat me dan halen.
Ik had net nog wel even een heeeele volle luier. En romper. En broek. Dat vond Manja dan weer niet superleuk. Ik heb er geen last van en lach vrolijk als ik papa zie.
We gaan hobbelend in de bakfiets naar huis en ik kijk dan nog steeds lachend in het gezicht van papa. Dat is een mooie rit en fijn thuis komen. Mama is er ook zo. Dan zijn we weer compleet.
Ja fijn om weer thuis te zijn. Dan kan ik even bij Jay in de box. Lekker bijtanken en knuffelen. Heerlijk rustpuntje op de dag.
It wie wer in moaie dei.
Wohow; waar zijn Dzjez zijn krullen gebleven?? Genieten he met 2 van die mannetjes!