Het begon goed vanochtend.
Een kletterende regenbui met als gevolg dat de riolen een beetje over stuur waren in het Gooi en dat gold ook voor de onze. Het gevolg een overlopend putje in de berging en veel stinkend water. Kortom, vooral mama heeft het nog 3 keer droog gedweild. Wat een bende.
Dat zijn momenten dat ik blij ben dat ik nog niet kruip en rustig op m’n plek blijf liggen, anders was ik er misschien wel doorheen gekropen en dat zijn dingen die je niet graag meemaakt!
Soms heb ik misschien een stinkluiertje maar dat had ik er niet graag bij willen hebben.
Ik heb niet echt veel vast voedsel gegeten omdat mama me eten gaf. Papa was onderweg, maar daarover later meer, maar als mama eten geeft kan ik alleen maar naar haar borsten kijken. Gek hé! Het gevolg is dat ik niet veel eet. Morgen moet papa het nog maar eens proberen….
Ik ben met papa belangrijke boodschappen gaan doen, want hij moest weg. Naar België om de rest van de bende te halen. Yess, ik weet het officieel nog niet, maar voel het wel. Ik heb zelfs de namen Piebe en Welda genoemd. Spontaan.
Het was zwaar boodschappen doen. Mijn wagen zat helemaal VOL, maar ik heb doorgezet en heb het gered tot aan de kassa.
Toen we thuis kwamen ging mijn licht uit dan wil ik alles en niets op het zelfde moment en dat is precies het moment waarop dat niet gaat. Bedtijd dus en papa gaat onderweg. Op één of andere manier heb ik het gevoel dat het een dag is waar op vanallus kan gebeuren….
Ik slaap niet echt en dat is belangrijk voor de rest van het verhaal.
Toen ik vrolijk wakker werd was papa weg en gingen wij op de bakfiets fietsen. Het is heerlijk weer en dat betekent duropuit!
We fietsen lekker in de en om de vesting en eindigen bij de kinderboerderij. We waren wel even vergeten dat het al o; 4 uur dicht was. Voor Jay maakte dat niet uit, want hij was al in slaap gevallen, Zie je wel, hij had het al voorspeld, dus terwijl ik aan het spelen was, lag hij te slapen in de bakfiets.
Toen ze thuiskwamen en hadden gegeten (Indonesische runderlapje, rijst en sperziebonen) deed mama de officiële aankondiging: Siebe en Zelda komen er aan en ik begin letterlijk te springen en te dansen van vreugde! YEAH! Ik weet wie dat zijn en weet wat dat betekent: GEZELLIGHEID!
En dan wijn ze er en ik ben overweldigd van vreugde en Jay ookm wat een ;ooi einde van een mooie dag en wat een mooi beginvan een Epic weekend. PS: Ik had het gevoel dat papa ook goed nieuws heeft gehad… 😉
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 