Ook als het brood droog is, vind ik het lekker.
Ik begin er aan te wennen, vast voedsel. En korstjes kauwen helpt mee, ook al heb je nog geen tanden of kiezen. het grote voordeel is dat ik het zelf onder controle heb. Met fruithapjes of groente stopt iemand een lepel in m’n mond. Daar word ik dan weer minder vrolijk van.
Dzjez mag het zelf en kan het ook en daar wordt ik dan weer een beetje jaloers van. Beetje maar hoor. En tijdelijk, want ik moet toegeven ik begin eten lekkerder en lekkerder te vinden. Niet hard op zeggen hè.
Ik zit wat in m’n terrible two denk ik en heb heel erg de neiging om nee en niet doen te zeggen. Ook voor dingen die ik eigenlijk fijn vind. Stom hé. Ik zit me zelf dan behoorlijk in de weg. Die momenten worden dan weer afgewisseld door hele mooie momenten
Zoals dansmomenten.
Daarna zijn we gaan fietsen achter papa aan. Dat zijn ook mooie en vooral frisse momenten (niet papa, hoor).
Lekker in de frisse en kleurrijke natuur die langzamerhand richting de herfst gaat. Niet alleen ziet dat er mooi uit, het ruikt ook nog eens heel erg lekker. Ik hou van de natuur. En van mama.
In het hok rook het trouwens niet zo lekker en dat kwam dan weer door het putje en de daaraan verbonden riolering die verstopt zat. Gelukkig werd dat door een vriendelijke meneer met een grote spuit opgelost. Ik mocht niet kijken want er was een gat. En daar kun je invallen.
Olpa en Olma waren er ook nog en zo zie je maar weer dat een doordeweekse dag heel erg mooi kan zijn, vol verrassingen en blijheid.
It wie wer in moaie dei
Dzjez & Jay 