Het is ’s ochtends nog donker als we in de bakfiets naar de crèche gaan en dus moet het licht aan. Een rood lampje aan de achterkant en een smalle witte bundel aan de voorkant.
Dat is handig, want dat laat zien waar je moet fietsen. Elk mens zou eigenlijk zo’n lichtje moeten hebben, dan raakt hij nooit meer verdwaald. Ik ga daar eens over denken en kijken of ik zoiets uit kan vinden.
Ik had voor de gelegenheid een pet op. Die had ik gevonden inde kast en dat is reden genoeg om hem op te zetten, of niet soms. Op de crèche zet ik hem dan weer keurig af. Zo ben ik.
Het was een grote vriendendag! Puck, Douwe, Chloé ze waren er allemaal en het werd mooi weer zeiden ze en ze hadden gelijk! Toen papa ons kwam halen waren we buiten aan het spelen. Glijbanenm voetballen, achter-elkaar-aan-rennertje, allemaal activiteiten voor de actieve kleine mensch.
Ik lag lekker te spelen op het omheinde speelvel. Ze zijn vast bang dat ik weg ga lopen/kruipen/keren. Nou, daar hoeven ze niet bang voor te zijn en dat om twee redenen:
- Het is veel te gezellig
- Ik kan nog niet kruipen
Dus.
En het goeie is dat ik niet vergeten wordt. Niet alleen Dzjez roept Jay me, Jay mee, ook 2 anderen doen dat en dat is fijn om te weten. Zo ga ik nooit zielig en alleen in een donker hoekje moeten wachten totdat iemand beseft dat ik er niet bij ben…. Geintje.
Thuis heb ik weer een hele bak vol aardappeltjes en worteltjes gegeten en het grappige is dat Dzjez er ook van meegegeten heeft! Zo lekker was het.
En als afsluiter van de dag hebben Dzjez en ik nog even gek gedaan. Daar zijn we goed in, ook al is Dzjez een beetje in z’n overgangsfase van dreumes naar peuter…. Dat zijn lastige fases denk ik.
Ik zit nog in de fase van baby naar baby. Maar dat is lachen geblazen.
Och ja, dat en verkouden zijn is genoeg om veel NEE te zeggen en onblij te worden als dingen niet gaan. Ik vind het zelf ook NIET LEUK, en hoop dat het snel weer over is. Gelukkig zijn de perioden tussen de buien door lang en zonnig, net als vandaag!
En oh ja, toen we thuis kwamen was de boom die normaal voor het raam staat, helemaal weg! Veel licht en veel ruimte. Mooie metaforen…
En oh ja, groetjes aan Puck, die had de blog gelezen. Cool!
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 