We hebben een gevarieerd weekend gehad.
Regen, storm, wandelen, winkelen, spelen.
Ik geef toe dat ik graag dingen zelf doe en wanneer dat niet gebeurt ik in een soort blokkeerstand raak, waarbij ik har brul met tranen. Die machteloosheid is onmenselijk. Wie heeft zoiets nu bedacht! Opgroeien en ouder worden en meer dingen leren, het is wat!
De voordelen zijn dan dat je weer meer dingen kunt en mag, zoals met LEGO spelen. Dat begin ik nu beter en beter te begrijpen. Papa heeft de hele doos omgekieperd en we hebben een trein gemaakt, dus nu kieper ik de doos zelf ook om….
Papa heeft me ook geleerd om op te ruimen, maar daar moet m’n hoofd dan echt naar staan, anders blijft het bij 2 stukjes.
Ik lig er dan regelmatig bij en speel dan mee zo goed en hard ik kan. Ik kan dat goed en ik slaap ook goed. Ik heb nu echt en officieel een hele dag doorgeslapen! Tot half 7 en dat met de klok achteruit naar de wintertijd. Jeej!
Eten doe ik ook als een brandweer en ook m’n hoofd groeit mee, want er is een truitje wat er niet meer overheen gaat. Tsja…
Ik heb ook nog een meditatief momentje gehad met stromend water en de duiven, Die laatste staan er even niet meer op. Ik had geen zin meer in de HEMA. Dat gewinkel, ik ben er niet voor.
Wel voor de donut die ik er kreeg. Dat zijn de mooie verrassingen van het leven! Als ik later goed praat en dingen in de tijd kan plaatsen, kan mama misschien zeggen: Eerst gaan we winkelen en dan krijg je een donut. De befaamde Eerst=Dan configuratie. Of de Als=Dan. Ik groei er langzaam naar toe…
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 