Ik ben naar de grote bibliotheek geweest met papa en Siebe.
Dat is een paradijs van Muizen, Nijntjes, Kikkers, Beren, en verhalen, te veel om hier te herhalen en ik, ik zit er middenin in m’n buggy. Mijn ogen weten niet waar ze moeten kijken, zoveel, dus ik blijf rustig zitten. Ik heb ook een koekje en dat is ook belangrijk.
We waren best stoer. Op de bakfiets en fiets naar Bussum. Niet alleen naar de bieb, ook naar Halfords, de Hema en Albert Heijn. Ik in de winkelwagen en de buggy leeg, geduwd door Siebe.
De winkelwagen is dan een soort Paus-mobiel en ik zwaai om me heen.
Daarna naar huis en de boekjes lezen die we hebben geleend van de Bieb. Wat een mooi verhaal is dat zeg! Zo veel boeken lenen en lezen als je wilt! En als ze uit zijn kun je ze nog eens lezen of omruilen voor nieuwe. Wat wil een mens nog meer!
Ik vind het ook zo gezellig! Met Zelda en mama thuisblijven en keuvelen en kletsen. Ik kan nog niet echt lezen, maar heb wel m’n knisperboekjes. En dzjez die me voorleest, want zo is hij wel.
Hij legt me ook uit wie Toto is en Sassa en Koning Koos. Dan weet ik dat voor straks als ik ook ga kijken.
Ondertussen eet ik echt heel veel. Het kan me letterlijk niet snel genoeg gaan. Honger is honger en dan MOET er iets gebeuren en melk is dan niet meer genoeg. M’n mond (en buik) krijgt een breder smakenpallet en dus moeten er nieuwe smaken in.
Donderdag gaan wij naar de creche en Siebe, Papa en Zelda naar Nemo. Met de trein, maar eerst brengt papa ons op de bakfiets en is mama onder uitbundig uitgezwaai vertrokken naar haar werk.
Wij waren er dus niet bij, maar hebben via foto’s een goed verslag gekregen van de dag. Ik denk dat papa er niet voor de laatste keer is en dat hij er met mij en Jay ook nog wel een paar keer naar toe moet. Gelukkig vinden hij en mama dit soort dingen super leuk!
Ondertussen bijt ik van me af in de creche als iemand iets van me af pakt. Gek he. Kinderen die dingen af pakken, maar dat hoort bij de ontwikkeling, net zoals het bij de ontwikkeling hoort dat je van je af bijt. Of slaat in mijn geval. OK, dat is niet superlief, maar het is eerder een vermanend tikje dan iets anders hoor! Leerzaam dus.
Ik voel me niet jofel-de-pofel en heb wat koorts en zo. Ik denk dat ik tandjes krijg en daardoor wat van slag. Ik heb rode koontjes en slaap niet goed. Gelukkig is iedereen heel lief en wordt er veel geknuffeld, maar ondanks dat ben ik heel blij als mama er ineens is om ons op te halen.
Thuis ziek zijn is betereder dan ziek zijn op de creche. Thuis wijn Siebe en Zelda ook, die waren net terug van Nemo. Samen thuis dis, beter plannen kan niet.
Honger had ik wel en dat is een goed teken. Een heel vol bakje heb ik opgegeten, na wat melk en moederliefde. Dat is uiteindelijk het beste medicijn. En de lieve lachen van Siebe en Zelda.
Ik had de spinnenkop en de bozerik van me afgeschud en heb vredig gegeten en yoghurt over me heen in me gedaan. 2 keer, ik had een yoghurtaanval. Yoghurt is lekker na spaghetti!
Als ik dan in m’n ooghoek het flesje gewaar word, is het voor mij duidelijk. Lekekr naar bed! Uitgebreid iedereen dag zeggen, de LEGO nog even opruimen ( jaja ik ben een voorbeeld peuter) en dan naar bed. Heerlijk.
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 