Het was een grote verrassing vandaag!

Zelda was er vandaag ineens! Maar Siebe niet! Waar is Siebe nou? En papa was er ook! Wat is er aan de hand? Nou papa is de laatste dagen veel weg geweest. Hij moest op reis én heeft krokodil en zebra en kangoeroe gegeten! In Londonm dus voor de rest niks exotisch hoor, maar toch! Die zie je toch alleen in een boek? Of op TV, maar niet op je bord?

Zelda was er omdat papa toch in België was en elk excuus is goed genoeg. In dit geval kwam daar ook nog sinterklaasvieren bij Beppe en Tessa bij. Siebe moet heeeel veel studeren (dat is een echte bolleboos, maar hij is niet boos, dus dat maakt hem automatisch een bolleblij) en daarvan zorgt hij alleen maar slimmer! Nu snap ik het ook. Ik vond al dat hij erg lang verstoppertje speelde….

Dus.

Ik was ook super-de-puperblij om Zelda te zien! Ik wilde aan haar haar zitten en knuffelen en….. zij is de enige die me kan laten zitten en lopen. Dat is genetisch zo bepaalt!

Ondertussen ben ik een anderhalve Jay ten opzichte van de vorige keer dat ik Zelda zag. Dat, of mijn kleren zijn verschrikkelijk gekrompen. Ik ben een echte Mega-Jay aan het worden. misschien moet ik sparen voor een cape-je?

Afgelopen week had trouwens nog een HOOGTEpunt. Sinterklaas op de crèche! En de Pieten waren er ook en ik werd ook een Piet, een erePiet met een echte Pietenmuts, die ik vervolgens de hele dag niet meer afgedaan heb, Mijn muts!

Olma was er ook. Wat een ervaring. De eerste keer dat ik bewust Sineterklaas meemaak en ik was helemaal NIET bang.

Thuis heb samen met Olpa belangrijke dingen gedaan in de keuken. Dat moet, gewoon omdat het kan.

Ik was ook reuzebabyblij toen ik ze zag. Als er een aanleiding is om te knuffelen, dan moet die genomen worden. Dat is één van de belangrijke regels van het leven. Knuffelen is energie overdracht, en energie is essentiëel. Wat er ook gebeurt!

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.